“Η πλήρης, ολοκληρωμένη επανάσταση της εποχής μας που μπορεί τελικά να επιλύσει το ιστορικό “κοινωνικό ζήτημα”, το γεννημένο απ’ την σπάνη, την κυριαρχία και την ιεραρχία, ακολουθεί την παράδοση των μερικών, ατελών, μονόπλευρων επαναστάσεων του παρελθόντος που απλώς άλλαξαν την μορφή του “κοινωνικού ζητήματος”, αντικαθιστώντας ένα σύστημα κυριαρχίας και ιεραρχίας μ’ ένα άλλο. Σε μια εποχή που η ίδια η αστική κοινωνία έχει αρχίσει να αποσυνθέτει όλες τις κοινωνικές τάξεις που της έδιναν σταθερότητα κάποτε, ακούμε τα κούφια αιτήματα για μια “ταξική γραμμή”. […]
Η επιδίωξη της ασφάλειας στο παρελθόν, αυτή η προσπάθεια να βρεθεί ένα καταφύγιο σ’ ένα σταθερό δόγμα και μια οργανωτική ιεραρχία, που να υποκαταστήσουν την δημιουργική σκέψη και Πράξι, είναι πικρή ένδειξη του πόσο λίγο πολλοί επαναστάτες είναι ικανοί να “επαναστατικοποιήσουν τον εαυτό” τους και τα πράγματα, πόσω μάλλον να επαναστατικοποιησουν την κοινωνία στο σύνολό της. […]
Πιστεύουμε ότι ο μαρξισμός έχει πάψει γα είναι εφαρμόσιμος στην εποχή μας, όχι γιατί είναι πολύ ενορατικός και επαναστατικός, αλλά γιατί δεν είναι αρκετά ενορατικός και επαναστατικός. […]
Το πρόβλημα δεν είναι να “παρατήσουμε” τον μαρξισμό ή να τον θεωρήσουμε “μη έγκυρο”, αλλά να τον υπερβούμε διαλεκτικά. […]
Μια νέα κριτική είναι αναγκαία, που να δίνει νέους τρόπους αγώνα, οργάνωσης, προπαγάνδας και ζωής. […]
Άκου Μαρξιστή! Η οργάνωση που προσπαθούμε να οικοδομήσουμε αντικαθρεφτίζει το είδος της κοινωνίας που η επανάστασή μας θα δημιουργήσει: ή θα πετάξουμε το παρελθόν -τόσο απ’ τον εαυτό μας όσο και απ’ τις ομάδες μας- ή απλώς δεν θα κερδίσουμε κανένα μέλλον. (Μ. Μπούκτσιν, από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)”
Το βιβλίο διατίθεται από το Μαυροκόκκινο Νήμα στο Αναρχικό Στέκι Φιλοσοφικής
Για ηλεκτρονική ανάγνωση πατήστε τον ακόλουθο σύνδεσμο:
