Απ’ την αρχή της Ευρωπαϊκής ανάφλεξης, σχεδόν ολόκληρη η ανθρώπινη φυλή έχει πέσει στην θανάσιμη καθήλωση της αναισθησίας του πολέμου, καταβεβλημένη από τις μανιώδεις αναθυμιάσεις του ποτισμένου με αίμα χλωροφορμίου, το οποίο επισκίασε το όραμά της και παρέλυσε την καρδιά της. Πράγματι, με εξαίρεση ορισμένες άγριες φυλές, που δε γνωρίζουν τίποτα για τη Χριστιανική θρησκεία ή την αδελφική αγάπη και που, επίσης, αγνοούν την ύπαρξη μεγάλων θωρηκτών, υποβρυχίων, την παραγωγή πυρομαχικών και τα πολεμικά δάνεια, η υπόλοιπη φυλή βρίσκεται υπό τρομερή νάρκωση. Το ανθρώπινο μυαλό δεν δείχνει να συνειδητοποιεί τίποτα, παρά τη δολοφονική κερδοσκοπία. Όλος ο πολιτισμός μας, ολόκληρη η κουλτούρα μας επικεντρώνεται στην παράλογη απαίτηση για τα πιο τελειοποιημένα δολοφονικά όπλα.
Πυρομαχικά! Πυρομαχικά! Ω, Κύριε, ως εν ουρανώ και επί της γης, εσύ ο Θεός της αγάπης, του ελέους και της δικαιοσύνης, προμήθευσε μας με αρκετά πυρομαχικά για να καταστρέψουμε τον εχθρό μας. Αυτή είναι η προσευχή που αναδύεται καθημερινά προς τον Χριστιανικό παράδεισο. Σαν τα βοοειδή, που, πανικόβλητα απέναντι στην όψη της φωτιάς, ρίχνονται μες στις μεγάλες φλόγες, έτσι και όλοι οι Ευρωπαϊκοί λαοί έχουν πέσει ο ένας πάνω στον άλλο μέσα στις αδηφάγες φλόγες του μανιασμένου πολέμου και η Αμερική, ωθούμενη στο χείλος του γκρεμού από αδίστακτους πολιτικούς, στομφώδεις δημαγωγούς και στρατιωτικούς καρχαρίες, ετοιμάζεται για το ίδιο ολέθριο κατόρθωμα.
Εν όψει αυτής της καταστροφής που πλησιάζει, επιβάλλεται σε κάθε άνδρα και γυναίκα, που δεν έχουν καταβληθεί ακόμη απ’ την πολεμική παραφροσύνη, να υψώσουν τις φωνές διαμαρτυρίας, να επιστήσουν την προσοχή των ανθρώπων στο έγκλημα και τον αποτροπιασμό που πρόκειται να διαπραχθεί εναντίον τους.
Η Αμερική είναι στην ουσία το χωνευτήρι. Καμιά εθνική ομάδα που την απαρτίζει, δεν είναι σε θέση να καυχηθεί περί ανώτερης καθαρής φυλής, ιδιαίτερη ιστορική αποστολή ή υψηλότερο πολιτισμό. Ωστόσο οι φιλοπόλεμοι και οι κερδοσκόποι του πολέμου γεμίζουν τον αέρα με το συναισθηματικό σύνθημα του υποκριτικού εθνικισμού, “Η Αμερική στους Αμερικανούς”, “Η Αμερική πρώτα και πάντα”. Αυτή η κραυγή έχει καταβάλει το λαϊκό φαντασιακό απ’ τη μια άκρη της χώρας ως την άλλη. Προκειμένου να διατηρηθεί η Αμερική, πρέπει να ασχολείται ταυτόχρονα με την στρατιωτική προετοιμασία. Ένα δισεκατομμύριο δολάρια από τον ιδρώτα και το αίμα του λαού θα ξοδευτούν για μεγάλα θωρηκτά και υποβρύχια για τον στρατό και το ναυτικό, όλα για να προστατεύσουν αυτή την πολύτιμη Αμερική.
Το συγκινητικό όλων αυτών είναι πως η Αμερική που πρόκειται να προστατευτεί από μια τεράστια στρατιωτική δύναμη δεν είναι η Αμερική του λαού, αλλά αυτή της προνομιούχας τάξης. της τάξης που κλέβει και εκμεταλλεύεται τις μάζες και ελέγχει τις ζωές τους από την κούνια ως τον τάφο. Ακόμη πιο θλιβερό είναι το γεγονός ότι τόσο λίγοι άνθρωποι αντιλαμβάνονται πως η προετοιμασία δεν οδηγεί ποτέ στην ειρήνη, αλλά αντίθετα αποτελεί το δρόμο προς την παγκόσμια σφαγή.
Με τις ίδιες πονηρές μεθόδους που χρησιμοποιούνται από τους μηχανορράφους διπλωμάτες και τις στρατιωτικές συμμορίες της Γερμανίας για να σαμαρώσουν τις μάζες με τον Πρωσικό μιλιταρισμό, η Αμερικανική στρατιωτική συμμορία με τους Ρούσβελτ της, τους Γκάρρισον, τους Ντάνιελς, και τελευταία με τους Ουίλσον της, κινούν ουρανό και γη για να πατήσουν με τη στρατιωτική φτέρνα τους επάνω στους λαιμούς των Αμερικάνων και σε περίπτωση επιτυχίας, να ρίξουν την Αμερική στη δίνη του αίματος και των δακρύων, που τώρα μαστίζουν τις χώρες της Ευρώπης.
Πριν σαράντα χρόνια, η Γερμανία διακήρυξε το σύνθημα: «Η Γερμανία πάνω απ’ όλα. Η Γερμανία πρώτα και πάντα. Θέλουμε ειρήνη. επομένως πρέπει να προετοιμαστούμε για πόλεμο. Μόνο ένα καλά εξοπλισμένο και πλήρως προετοιμασμένο έθνος μπορεί να διατηρήσει την ειρήνη, να απαιτήσει το σεβασμό και να είναι σίγουρο για την εθνική του ακεραιότητα.» Και η Γερμανία συνέχισε να προετοιμάζεται, αναγκάζοντας ως εκ τούτου και τα άλλα έθνη να κάνουν το ίδιο. Ο τρομερός Ευρωπαϊκός πόλεμος είναι μόνο η κατάληξη της καρποφορίας του ευαγγελίου της Λερναίας Ύδρας, της στρατιωτικής προετοιμασίας.
Από τότε που ξεκίνησε ο πόλεμος, έχουν χρησιμοποιηθεί μίλια και μίλια χαρτιού και τόνοι μελάνης για να αποδείξουν τη βαρβαρότητα, τη στυγνότητα, την καταπίεση του Πρωσικού μιλιταρισμού. Συντηρητικοί και ριζοσπάστες ομού, δίνουν την υποστήριξη τους στους Συμμάχους με μοναδικό σκοπό να βοηθήσουν στην απόκρουση αυτού του μιλιταρισμού, με την παρουσία του οποίου, λένε, δεν μπορεί να υπάρξει καμία ειρήνη ή πρόοδος στην Ευρώπη. Όμως, παρόλο που η Αμερική αυξάνει την κατασκευή πυρομαχικών και πολεμικών δανείων προς τους Συμμάχους ως βοήθεια για την απόκρουση των Πρώσων, η ίδια κραυγή αρχίζει τώρα να ακούγεται στην Αμερική, η οποία, αν αναλάβει εθνική δράση, θα μπορούσε να δημιουργήσει έναν Αμερικάνικο μιλιταρισμό πολύ χειρότερο από ό, τι θα μπορούσε ποτέ να είναι ο Γερμανικός ή ο Πρωσικός μιλιταρισμός κι αυτό, γιατί πουθενά στον κόσμο δεν έχει υπάρξει ο καπιταλισμός τόσο θρασύς στην απληστία του και δεν υπάρχει κράτος τόσο έτοιμο να γονατίσει στα πόδια του κεφαλαίου.
Ωσάν την πανούκλα, το παλαβό πνεύμα σαρώνει τη χώρα, μολύνοντας τα πιο καθαρά κεφάλια και τις πιο αφοσιωμένες καρδιές με το θανάσιμο μικρόβιο του μιλιταρισμού. Συνασπισμοί εθνικής άμυνας, με κανόνια για εμβλήματα προστασίας, ναυτικοί συνασπισμοί με γυναίκες επί κεφαλής έχουν ξεφυτρώσει σε όλη τη χώρα, γυναίκες που επαίρονται ότι αντιπροσωπεύουν το ευγενές φύλο, γυναίκες που έφεραν στο προσκήνιο τη ζωή μέσα από τον πόνο και τον κίνδυνο και είναι ακόμη έτοιμες να τη θυσιάσουν στον Πόλεμο του Μολώχ. Αμερικανοποιημένες κοινωνίες με μέλη τους πασίγνωστους φιλελεύθερους, αυτούς που μέχρι χθες επέκριναν την πατριωτική μπούρδα του σήμερα, τώρα χαρίζονται στη συσκότιση των μυαλών των ανθρώπων και βοηθούν να χτιστούν οι καταστροφικοί εκείνοι θεσμοί στην Αμερική οι οποίοι συνδέονται άμεσα ή έμμεσα με αυτούς που προσπαθούν να καταπολεμήσουν στη Γερμανία – τον μιλιταρισμό, τον καταστροφέα της νιότης, τον βιαστή των γυναικών, τον αφανιστή των καλύτερων της φυλής, το μεγάλο θεριστή της ζωής.
Ακόμη και ο Γούντροου Ούιλσον, ο οποίος μέχρι πρότινος επιδιδόταν στη φράση «Ένα έθνος πολύ περήφανο για να πολεμά», που στην αρχή του πολέμου πρόσταζε προσευχές για την ειρήνη, που στις διακηρύξεις του μιλούσε για την αναγκαιότητα άγρυπνης αναμονής, έχει μπει στη γραμμή. Έχει ενταχθεί πλέον στο σοβινιστικό κίνημα των άξιων συνεργατών του, αντηχώντας την κραυγή τους για προετοιμασία και το ουρλιαχτό τους «Η Αμερική για τους Αμερικανούς». Η διαφορά μεταξύ του Γουίλσον και του Ρούσβελτ είναι η εξής: Ο Ρούσβελτ, γεννημένος νταής, χρησιμοποιεί το κλομπ. ο Ούιλσον, ο ιστορικός, ο καθηγητής κολεγίου, φοράει την απαλή γυαλισμένη μάσκα του πανεπιστημίου, αλλά κάτω από αυτή, όπως ο Ρούσβελτ, μόνο στόχο έχει να υπηρετήσει τα μεγάλα συμφέροντα, να ενισχύσει αυτούς που γίνονται υπερβολικά πλουσιότεροι μέσω της κατασκευής στρατιωτικών προμηθειών.
Ο Γούντροου Ουίλσον, στην ομιλία προς τις Κόρες της Αμερικάνικης Επανάσταση, προδόθηκε, όταν είπε «Προτιμώ να χτυπηθώ παρά να εξοστρακιστώ». Ο διαχωρισμός του από τα μεταλλικά φυσίγγια των Bethlehem, du Pont, Baldwin, Remington, Winchester (1) και της υπόλοιπης συμμορίας εξοπλισμών, σημαίνει πολιτικό εξοστρακισμό και θάνατο. Ο Ουίλσον το γνωρίζει αυτό και συνεπώς προδίδει την αρχική του θέση, αθετεί τη μεγαλοστομία της φράσης «πολύ περήφανη για να πολεμά» και ουρλιάζει τόσο δυνατά όσο και οι υπόλοιποι φτηνοί πολιτικοί για προετοιμασία και εθνική δόξα, την ηλίθια δέσμευση που προτίθενται να επιβάλλουν οι γυναίκες των ναυτικών συνασπισμών σε κάθε σχολιαρόπαιδο: «Δεσμεύομαι να κάνω τα πάντα σύμφωνα με τις δυνάμεις μου για να προωθήσω τα συμφέροντα της χώρας μου, να στηρίζω τους θεσμούς της και να διατηρήσω την τιμή του ονόματος και της σημαίας της. Καθώς χρωστάω τα πάντα στην πατρίδα μου, αφιερώνω την καρδιά, το μυαλό και το σώμα μου στις υπηρεσίες της και υπόσχομαι να δουλεύω για την εξέλιξη και την προστασία της σε καιρούς ειρήνης και να μην υποχωρώ μπροστά σε καμία θυσία ή στέρηση για την πραγμάτωση αυτού του σκοπού, σε περίπτωση που κληθώ να ενεργήσω για την υπεράσπιση της ελευθερίας, της ειρήνης και της ευτυχίας του λαού μας».
Να στηρίζουν τους θεσμούς της χώρας μας – αυτοί είναι – θεσμοί οι οποίοι προστατεύουν και υποστηρίζουν μια χούφτα ανθρώπους στην ληστεία και τη λεηλασία των μαζών, θεσμοί οι οποίοι αποστραγγίζουν το αίμα των ντόπιων όπως και των ξένων και το μετατρέπουν σε πλούτο και εξουσία. οι θεσμοί αυτοί που ληστεύουν οποιαδήποτε εφευρετικότητα φέρνει μαζί του ο αλλοδαπός και του επιστρέφουν φτηνό Αμερικανισμό, του οποίου η δόξα έγκειται στη μετριότητα και την υπεροψία.
Οι ίδιοι οι διακηρυχτές του “Η Αμερική πρώτα” έχουν προ πολλού προδώσει τα θεμελιώδη ιδανικά του πραγματικού Αμερικανισμού, εκείνου του Αμερικανισμού που είχε ο Τζέφερσον στο μυαλό του όταν είπε πως η καλύτερη κυβέρνηση είναι αυτή που κυβερνά λιγότερο. την Αμερική για την οποία εργαζόταν ο Ντέιβιντ Θορώ όταν διακήρυττε πως η καλύτερη κυβέρνηση είναι αυτή που δεν κυβερνά καθόλου. ή οι άλλοι μεγάλοι Αμερικάνοι που στόχευαν να κάνουν αυτή τη χώρα ένα καταφύγιο για τον κατατρεγμένο, που ήλπιζαν πως όλοι αυτοί οι απόκληροι και καταπιεσμένοι που έφταναν σε τούτες τις ακτές θα μπορούσαν να δώσουν χαρακτήρα, ποιότητα και νόημα στη χώρα. Αυτή δεν είναι η Αμερική των πολιτικών και των κερδοσκόπων που προμηθεύουν πυρομαχικά. Η Αμερική τους απεικονίζεται δυναμικά στην ιδέα ενός νεαρού Νεοϋρκέζου Γλύπτη. Ένα σκληρό, απάνθρωπο χέρι με μακριά, άπαχα, ανηλεή δάχτυλα, που συνθλίβονται με δύναμη πάνω στην καρδιά του μετανάστη, συμπιέζοντας το αίμα της για να το μετατρέψουν σε δολάρια και αντ’ αυτού, να του δώσουν μαραμένες ελπίδες και στείρες φιλοδοξίες.
Δεν υπάρχει αμφιβολία για τον λόγο που ο Γούντροου Ουίλσον υπερασπίζεται αυτούς τους θεσμούς. Μα τι ιδανικό για να προσφέρεις στη νέα γενιά! Πως γίνεται ένας λαός στρατιωτικά εξασκημένος και εκπαιδευμένος να υπερασπίζεται την ελευθερία, την ειρήνη και την ευτυχία; Αυτά έχει να πει ο αρχιστράτηγος O’Ryan για μια αποτελεσματικά εκπαιδευμένη γενιά: «Ο στρατιώτης πρέπει να είναι τόσο καλά εκπαιδευμένος, ώστε να μετατρέπεται σε έναν απλό αυτοματισμό. πρέπει να είναι τόσο εκπαιδευμένος, ώστε να καταστρέφονται οι πρωτοβουλίες του. πρέπει να είναι τόσο εκπαιδευμένος, ώστε να μετατρέπεται σε μηχανή. Ο στρατιώτης πρέπει να εξαναγκάζεται να περάσει στο λαιμό του τη στρατιωτική θηλιά. πρέπει να εκτοξεύεται στα ύψη. πρέπει να διατάσσεται από τους ανωτέρους του με το πιστόλι στο χέρι.»
Αυτά δεν ειπώθηκαν από έναν Πρώσο ευγενή· όχι από έναν Γερμανό βάρβαρο· όχι από έναν Τράιτσκε ή Μπερνάρντι (2), αλλά από έναν Αμερικάνο αρχιστράτηγο. Κι έχει δίκιο. Δεν μπορείς να διεξάγεις πόλεμο με ίσους· δεν μπορείς να έχεις μιλιταρισμό με άτομα που γεννήθηκαν ελεύθερα· πρέπει να έχεις σκλάβους, ρομπότ, μηχανές, υπάκουα και πειθαρχημένα πλάσματα, που θα κινούνται, θα δρουν, θα πυροβολούν και θα σκοτώνουν υπό τη διαταγή των ανωτέρων τους. Αυτό είναι προετοιμασία και τίποτε άλλο.
Έχει σημειωθεί πως ανάμεσα στους ομιλητές στη Ναυτική Λίγκα ήταν ο Samuel Gompers (3). Αν αληθεύει αυτό, σηματοδοτεί την ύψιστη προσβολή απέναντι στους εργαζόμενους από τους ίδιους τους ηγέτες τους. Η προετοιμασία δεν στρέφεται μόνο ενάντια στον εξωτερικό εχθρό· στοχεύει πολύ περισσότερο στον εσωτερικό εχθρό. Αφορά εκείνο τον παράγοντα του εργατικού δυναμικού που έχει μάθει να μην ελπίζει σε τίποτα από τους θεσμούς μας, εκείνο το αφυπνισμένο τμήμα του κόσμου της εργασίας που έχει συνειδητοποιήσει πως σε όλους τους πολέμους μεταξύ των εθνών υποβόσκει ο πόλεμος των τάξεων και πως αν υπάρχει πόλεμος έστω και λίγο δικαιολογημένος, αυτός είναι ο πόλεμος ενάντια στην οικονομική εξάρτηση και την πολιτική σκλαβιά, τα δύο κυρίαρχα ζητήματα που εμπλέκονται στην πάλη των τάξεων.
Ήδη ο μιλιταρισμός έχει επιτελέσει το αιματηρό καθήκον του σε κάθε οικονομική διαμάχη, με την επιδοκιμασία και τη στήριξη του κράτους. Πού ήταν η διαμαρτυρία της Ουάσινγκτον όταν σκοτώνονταν “οι άντρες, οι γυναίκες και τα παιδιά μας” στο Λάντλοου (4); Πού ήταν εκείνη η ηχηρή κραυγή διαμαρτυρίας που περιέχεται στο σημείωμα για τη Γερμανία; Ή υπάρχει κάποια διαφορά ανάμεσα στον σκοτωμό των “ανδρών, των γυναικών και των παιδιών μας” στο Λάντλοου και σε αυτούς που γίνονται στις ανοιχτές θάλασσες; Ναι, όντως. Οι άνδρες, οι γυναίκες και τα παιδιά στο Λάντλοου ήταν εργατόκοσμος, ανήκοντες στους απόκληρους της γης, ξένοι, οι οποίοι έπρεπε να πάρουν μια γεύση από τις δόξες του Αμερικανισμού, ενώ οι επιβάτες του Λουζιτάνια (5) συμβόλιζαν τον πλούτο και το κύρος – εκεί βρίσκεται η διαφορά.
Η προετοιμασία, επομένως, θα προσθέσει στη δύναμη των ολίγων προνομιούχων και θα τους βοηθήσει να υποτάξουν, να υποδουλώσουν και να τσακίσουν την εργατιά. Σίγουρα ο Γκόμπερς το γνωρίζει αυτό και αν ενσωματωθεί στην κραυγή της στρατιωτική κλίκας, πρέπει να καταδικαστεί ως προδότης για την υπόθεση της εργατιάς.
Όπως συνέβη και με τους άλλους θεσμούς στην μπερδεμένη μας ζωή, οι οποίοι υποτίθεται ότι δημιουργήθηκαν για το καλό του λαού και έχουν καταφέρει το ακριβώς αντίθετο, έτσι θα γίνει και με την προετοιμασία. Υποθετικά, η Αμερική προετοιμάζεται για την ειρήνη· αλλά στην πραγματικότητα θα γίνει η αιτία πολέμου. Πάντα έτσι ήταν, καθ’ όλη τη διάρκεια της αιματοβαμμένης ιστορίας και θα συνεχίσει έτσι, ωσότου το έθνος αρνηθεί να πολεμήσει ενάντια σε ένα άλλο έθνος και μέχρι οι λαοί του κόσμου να σταματήσουν να προετοιμάζονται για σφαγή. Η προετοιμασία είναι σαν τον σπόρο ενός δηλητηριώδους φυτού· όταν φυτευτεί, θα δώσει δηλητηριώδεις καρπούς. Η μαζική καταστροφή της Ευρώπης είναι ο καρπός αυτού του δηλητηριώδους σπόρου. Είναι επιτακτικό για τους Αμερικανούς εργάτες να το συνειδητοποιήσουν αυτό, προτού οδηγηθούν από τους σωβινιστές στην τρέλα που στοιχειώνει πάντα με τα φαντάσματα του κινδύνου και της εισβολής· πρέπει να ξέρουν πως η προετοιμασία για ειρήνη σημαίνει την ενθάρρυνση για τον πόλεμο, σημαίνει την απελευθέρωση των ερινυών του θανάτου σε στεριά και θάλασσα.
Αυτό που οδήγησε τις μάζες της Ευρώπης στα χαρακώματα και τα πεδία μαχών δεν είναι η εσωτερική τους λαχτάρα για πόλεμο· πρέπει να ανιχνευθεί στον εξοντωτικό ανταγωνισμό για στρατιωτικούς εξοπλισμούς, για αποτελεσματικότερους στρατούς, για μεγαλύτερα πολεμικά πλοία, για δυνατότερα κανόνια. Δεν μπορείς να χτίζεις ένα μόνιμο στρατό κι ύστερα να τον ρίχνεις πίσω στο κουτί σαν τα μολυβένια στρατιωτάκια. Στρατοί εξοπλισμένοι μέχρι το λαιμό με όπλα, με ιδιαίτερα ανεπτυγμένα εργαλεία θανάτου και υποστηριζόμενοι από τα στρατιωτικά τους συμφέροντα, έχουν τα δικά τους δυναμικά καθήκοντα. Δεν έχουμε παρά να εξετάσουμε τη φύση του μιλιταρισμού για να αντιληφθούμε την αλήθεια αυτού του ισχυρισμού.
Ο μιλιταρισμός απορροφά τα πιο δυνατά και πιο παραγωγικά στοιχεία κάθε έθνους. Ο μιλιταρισμός καταπίνει το μεγαλύτερο μέρος του εθνικού εισοδήματος. Σχεδόν τίποτα δεν ξοδεύεται για την παιδεία, την τέχνη, τη λογοτεχνία και την επιστήμη σε σύγκριση με το ποσό που αφιερώνεται στο μιλιταρισμό σε εποχές ειρήνης, ενώ σε εποχές πολέμου όλα τα άλλα ορίζονται στο μηδέν· κάθε μορφή ζωής λιμνάζει, κάθε προσπάθεια περιορίζεται· ο ίδιος ο ιδρώτας και το αίμα των μαζών χρησιμοποιείται για να ταΐσει αυτό το αχόρταγο τέρας – το μιλιταρισμό. Κάτω από τέτοιες συνθήκες, γίνεται σίγουρα πιο αλαζονικός, πιο επιθετικός, πιο διογκωμένος με την ίδια βαρύτητα. Αν όχι για κάποιο άλλο λόγο, αυτό γίνεται επειδή το πλεόνασμα ενέργειας είναι τέτοιο που ο μιλιταρισμός πρέπει να ενεργήσει για να παραμείνει ζωντανός· ως εκ τούτου, θα αναζητήσει έναν εχθρό ή τεχνηέντως θα δημιουργήσει κάποιον. Με αυτόν τον πολιτισμένο σκοπό και μέθοδο, ο μιλιταρισμός συντηρείται από το κράτος, προστατεύεται από τους νόμους της χώρας, ενθαρρύνεται από το σπίτι και το σχολείο και δοξάζεται από την κοινή γνώμη. Με άλλα λόγια, η λειτουργία του μιλιταρισμού είναι να σκοτώνει. Δεν μπορεί να ζήσει, παρά μόνο μέσα από τη δολοφονία.
Αλλά ο κυρίαρχος παράγοντας της στρατιωτικής προετοιμασίας και ο οποίος αναπόφευκτα οδηγεί σε πόλεμο, είναι η δημιουργία ομάδας ειδικού ενδιαφέροντος, που συνειδητά και σκόπιμα δρα για την αύξηση των εξοπλισμών και της οποίας οι σκοποί εξυπηρετούνται με τη δημιουργία της πολεμικής υστερίας. Αυτή η ομάδα ειδικού ενδιαφέροντος αγκαλιάζει όλους όσοι ασχολούνται με την παρασκευή και την πώληση πυρομαχικών και στρατιωτικού εξοπλισμού, για προσωπικό όφελος και κέρδος. Για παράδειγμα, η οικογένεια Krupp, η οποία κατέχει το μεγαλύτερο εργοστάσιο κατασκευής κανονιών στον κόσμο· η μοχθηρή της επιρροή στη Γερμανία και στην ουσία σε πολλές άλλες χώρες, εκτείνεται στον τύπο, το σχολείο, την εκκλησία και τους πολιτικούς των ανωτάτων βαθμίδων. Λίγο πριν τον πόλεμο, ο Καρλ Λίμπκνεχτ, ο μόνος γενναίος πολιτικός στη Γερμανία, γνωστοποίησε στο Ράιχσταγκ πως η οικογένεια Krupp έχει στη δούλεψή της υπαλλήλους από τις ανώτατες στρατιωτικές βαθμίδες, όχι μόνο στη Γερμανία, αλλά στη Γαλλία και άλλες χώρες. Οπουδήποτε δρούσαν οι απεσταλμένοι τους, δούλευαν για τη συστηματική υποκίνηση εθνικού μίσους και ανταγωνισμών. Η ίδια έρευνα έφερε στο φως ένα διεθνές τραστ πολεμικών προμηθειών που δεν τους καίγεται καρφί για τον πατριωτισμό, ή για την αγάπη του λαού, αλλά που τα χρησιμοποιούν για να υποκινούν τον πόλεμο και να τσεπώνουν κέρδη εκατομμυρίων απ’ αυτό ολέθριο παζάρι.
Δεν είναι διόλου απίθανο πως η ιστορία του παρόντος πολέμου θα ανιχνεύσει την καταγωγή της σε αυτό το διεθνές δολοφονικό τραστ. Αλλά είναι πάντα αναγκαίο για μια γενιά να περάσει μέσα από ωκεανούς αίματος και σωρούς ανθρωποθυσιών, για να λάβει η επόμενη γενιά μια δόση αλήθειας από όλα αυτά; Δεν μπορούμε σήμερα να κερδίσουμε από την αιτία που οδήγησε στον Ευρωπαϊκό πόλεμο; Δεν μπορούμε να μάθουμε πως η προετοιμασία, η διεξοδική και αποτελεσματική προετοιμασία από τη μεριά της Γερμανίας και των άλλων χωρών, έγινε για στρατιωτική μεγέθυνση και υλικό κέρδος; Πάνω από όλα, δεν πρέπει να αντιληφθούμε πως η προετοιμασία στην Αμερική πρέπει και θα οδηγήσει στα ίδια αποτελέσματα, στην ίδια βαρβαρότητα, στην ίδια ανόητη θυσία της ζωής; Η Αμερική πρέπει να ακολουθήσει αυτό το παράδειγμα, πρέπει χρησιμοποιηθεί από τους Αμερικανούς Krupp, τις Αμερικάνικες στρατιωτικές συμμορίες; Έτσι, περίπου, διαφαίνεται, όταν κάποιος ακούει τα σοβινιστικά ουρλιαχτά του τύπου, τους αιματηρούς και βροντερούς μύδρους του νταή Ρούσβελτ, τη συναισθηματική μωρολογία του κολλεγιοθρεμμένου Προέδρου.
Ένας επιπλέον λόγος γι’ αυτούς που συνεχίζουν ακόμα να έχουν μια σπίθα ελευθεριακότητας και ανθρωπιάς, για να φωνάξουν ενάντια σ’ αυτό το μεγάλο έγκλημα, ενάντια στη ντροπή που ετοιμάζεται τώρα και επιβάλλεται στον Αμερικάνικο λαό. Δεν είναι αρκετή η διακήρυξη για ουδετερότητα· μια ουδετερότητα που χύνει κροκοδείλια δάκρυα με το ένα μάτι και κρατάει το άλλο καρφωμένο στα κέρδη από τις πολεμικές προμήθειες και τα πολεμικά δάνεια, δεν είναι ουδετερότητα. Είναι ένα υποκριτικό πέπλο για να καλύψει τα εγκλήματα των χωρών. Ούτε και είναι αρκετή η ένταξη στους αστούς πασιφιστές, που προκηρύσσουν την ειρήνη μεταξύ των εθνών, ενώ παράλληλα βοηθούν να διαιωνίζεται ο πόλεμος μεταξύ των τάξεων, αυτός ο πόλεμος που στην πραγματικότητα βρίσκεται στη βάση όλων των άλλων πολέμων.
Σε αυτό τον πόλεμο των τάξεων είναι που πρέπει να επικεντρωθούμε και σ’ αυτό το πλαίσιο τον πόλεμο ενάντια στις ψευδείς αξίες, ενάντια στους κακούς θεσμούς, ενάντια σε όλες τις κοινωνικές θηριωδίες. Αυτοί που εκτιμούν την επείγουσα ανάγκη για συνεργασία σε μεγάλους αγώνες, πρέπει να αντιταχθούν στη στρατιωτική προετοιμασία που επιβάλλεται από το κράτος και τον καπιταλισμό για την καταστροφή των μαζών. Πρέπει να οργανώσουν την προετοιμασία των μαζών για την ανατροπή τόσο του καπιταλισμού, όσο και του κράτους. Οι εργάτες χρειάζονται βιομηχανική και οικονομική προετοιμασία. Μόνο αυτό οδηγεί στην επανάσταση από τη βάση, ενάντια στη μαζική καταστροφή από την κορυφή. Αυτό και μόνο οδηγεί στον αληθινό διεθνισμό της εργατιάς ενάντια στη γερμανική Αυτοκρατορία (Kaiserdom), το Βασίλειο (Kingdom), τη διπλωματία, τις στρατιωτικές συμμορίες και τη γραφειοκρατία. Αυτό και μόνο θα δώσει στους ανθρώπους τα μέσα να βγάλουν τα παιδιά τους από τις φτωχογειτονιές, από τα κάτεργα και τα εργοστάσια βαμβακιού. Αυτό και μόνο θα τους επιτρέψει να ενσταλάξουν στην επόμενη γενιά ένα νέο ιδανικό αδελφοσύνης, να τους ανυψώσει με το παιχνίδι και το τραγούδι και την ομορφιά· να αναθρέψουν άνδρες και γυναίκες, όχι ρομπότ. Αυτό και μόνο θα επιτρέψει στις γυναίκες να γίνουν οι πραγματικές μητέρες της φυλής, που θα δίνουν στον κόσμο δημιουργικούς άντρες κι όχι στρατιώτες που καταστρέφουν. Αυτό και μόνο οδηγεί στην οικονομική και κοινωνική ελευθερία και κάνει πέρα κάθε πόλεμο, κάθε έγκλημα και κάθε αδικία.
Πρωτοδημοσιεύτηκε στη Mother Earth, Vol. X, no. 10, το Δεκέμβρη του 1915, κι επίσης ως μπροσούρα.
Σημειώσεις της μετάφρασης:
1) Οι πέντε εταιρίες που αναφέρει εδώ η Γκόλντμαν έχουν όνομα βαρύ σαν ιστορία. Έγραψαν και γράφουν την Ιστορία με αίμα. Θα κάνουμε μια συνοπτική παράθεση της ιστορίας τους.
Η Bethlehem ιδρύθηκε το 1857 και ασχολήθηκε με διάφορους κατασκευαστικούς τομείς, αλλάζοντας και την επωνυμία της. Κατά τη διάρκεια των δύο Παγκόσμιων ανθρωποσφαγών αναδείχθηκε ως μία από τις εφτά εταιρίες με υπογεγραμμένα συμβόλαια για πολεμικές προμήθειες των ΗΠΑ. Η εταιρία πτώχευσε το 2001 και εξαγοράστηκε από μια μεγάλη Ολλανδική πολυεθνική το 2005.
Οι ρίζες της DuPont φτάνουν στα 1802. Στα 1910 δραστηριοποιήθηκε στην κατασκευή δυναμίτη και άλλων χημικών ουσιών. Το 1914 έκανε μια στρατηγική κίνηση επενδύοντας στην αυτοκινητοβιομηχανία, αγοράζοντας απόθεμα της General Motors. Ο Πιέρ Ντουπόντ έγινε πρόεδρος της GM κάνοντας τεράστια συμβόλαια με τις ΗΠΑ και ανεβάζοντας κατακόρυφα τα κέρδη των εταιριών του. Η εν λόγω εταιρία συνεχίζει τις δραστηριότητες μέχρι σήμερα, επενδύοντας σε πολλές κατασκευές, από το νάιλον ή το κέβλαρ, μέχρι την αεροναυπηγική.
Η Baldwin ξεκίνησε τις δραστηριότητές της το 1825. Κύρια ασχολία της ήταν η κατασκευή ατμομηχανών σιδηρόδρομου. Στον Πρώτο Παγκόσμιο έφτιαξε 5.551 ατμομηχανές για τους Συμμάχους και με μια υπεργολαβία, παρέδωσε κοντά στα δύο εκατομμύρια όπλα (οι τύποι δεν αναφέρονται για ευνόητους λόγους)! Μετά το τέλος του πολέμου, εφόσον οι δομές τους ήταν κατεστραμμένες, συνέχισε να προμηθεύει τις Ευρωπαϊκές χώρες της Αντάντ. Τερμάτισε τις δραστηριότητές της το 1972.
Η Remington ιδρύθηκε στα 1816 και από τότε μέχρι σήμερα κατασκευάζει πυροβόλα όπλα, πυρομαχικά και τέτοιου είδους εξαρτήματα. Στον πόλεμο (που μας ενδιαφέρει εδώ) προμήθευσε την Αγγλία, τη Γαλλία, αλλά και την Αυτοκρατορική Ρωσία με διαφορετικούς τύπους όπλων. Όσο οι ΗΠΑ εμπλέκονταν στον πόλεμο τόσο ανέβαιναν και οι προμήθειες προς “τη μητέρα πατρίδα”. Με το ξέσπασμα της Ρώσικης Επανάστασης τα προηγούμενα συμβόλαια ακυρώθηκαν από τους Μπολσεβίκους και η εταιρία βρέθηκε στο χείλος της χρεοκοπίας. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ αγόρασε το απόθεμα και αποφεύχθηκε η χρεοκοπία. Στη διάρκεια της Δεύτερης Παγκόσμιας ανθρωποσφαγής βλέπουμε συνεργασία με την DuPont… Η εταιρία συνεχίζει να πλουτίζει ως σήμερα, πουλώντας εργαλεία θανάτου σε όλη την υφήλιο.
Η Winchester ιδρύθηκε στα 1866 και είναι ανταγωνίστρια εταιρία του προηγούμενου ευαγούς ιδρύματος που αναφέραμε. Στη διάρκεια του πολέμου είχε συμβόλαια προμηθειών αυτόματων πυροβόλων όπλων με την Αγγλία και τις ΗΠΑ. Έκανε τεράστιο άνοιγμα σε δάνεια κι έτσι, με την επιστροφή της (φαινομενικής) ειρήνης, άρχισε να κατασκευάζει κι άλλου είδους καθημερινά αντικείμενα, για να ανταπεξέλθει στο άνοιγμα και να μη χρεοκοπήσει. Μετά από διάφορες εξαγορές, υπάρχει ως σήμερα κατασκευάζοντας, ανάμεσα στα άλλα, όπλα.
2) Ο Χάινριχ φον Τράιτσκε (Heinrich von Treitschke) ήταν ένας εθνικιστής Γερμανός ιστορικός και πολιτικός, ο οποίος ήταν μέλος του Ράιχσταγκ κατά την περίοδο της Γερμανικής Αυτοκρατορίας. Εξέχον πολέμιος (και πολεμοχαρής) ενάντια στις άλλες Αυτοκρατορικές δυνάμεις της εποχής. Απόσπασμα από τις απόψεις του: «όλα τα μεγάλα έθνη […] επιθυμούν να αφήσουν το στίγμα τους στα βάρβαρα εδάφη […] όσοι δε συμμετέχουν σε τούτη την κούρσα θα παίξουν ένα αξιοθρήνητο ρόλο στο μέλλον. Ο αποικισμός έγινε ένα ζωτικής σημασίας θέμα για τα μεγάλα έθνη».
Ο Φρίντριχ φον Μπερναρντί (Friedrich Adolf Julius von Bernhardi) ήταν Πρώσος στρατηγός και ιστορικός της ιστορίας του πολέμου. Απόσπασμα από τις απόψεις του: «Απέναντι στις αγγλικές και γαλλικές αξιώσεις, όπως αυτές έρχονται ξεκάθαρα στο φως και κρίνονται τόσο περισσότερο άξιες προσοχής, όσο τα δυο κράτη έχουν ομονοήσει πολιτικά, ο γερμανικός λαός δικαιούται απόλυτα, από τη σκοπιά της πολιτισμικής του σπουδαιότητας, όχι μόνο να διεκδικεί μια θέση στον ήλιο […] αλλά να επιδιώκει πλήρες μερίδιο στην κυριάρχηση της γης πολύ πέρα από τα σημερινά όρια της σφαίρας επιρροής του. Αυτό το στόχο όμως, μόνο τότε θα μπορέσουμε να τον πραγματοποιήσουμε, αν επιτύχουμε πρώτα να κατοχυρώσουμε τη θέση ισχύος μας στην Ευρώπη με τρόπο που να μην επιδέχεται αμφισβήτηση […]
»Μια παρόμοια επέκταση της ισχύος μας, ανάλογη της σπουδαιότητάς μας, δεν είναι επ’ ουδενί μόνο μια απαίτηση. Πολύ σύντομα θα έλθει στην επιφάνεια ως πολιτική αναγκαιότητα».
Τα αποσπάσματα βρίσκονται εδώ.
3) Ο Σάμουελ Γκόμπερς υπήρξε ένας εκ των ιδρυτών της Αμερικάνικης Ομοσπονδίας Εργασίας (AFL) και τη συγκεκριμένη χρονιά, το 1915, διένυε τη δεύτερη περίοδο της προεδρίας του (1886 έως 1894 η πρώτη και η δεύτερη από το 1895 ως το θάνατό του στα 1924!) στην Ομοσπονδία.
«Ο Γκόμπερς δεν ήταν στρατευμένος άνθρωπος ούτε αυθόρμητος μαχητής, αλλά δολοπλόκος, πολιτικός, άνθρωπος του συμβιβασμού. Πολεμούσε ανοιχτά μόνον όταν δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς.» (Απόσπασμα από το “Η Ταξική Βία στην Αμερική”, σελίδα 55, εκδόσεις ΔΙΑΔΟΣΗ)
«…η πολιτική της AFL, με την προώθηση της αυστηρά συντεχνιακής λογικής, που ακόμα κι όταν έπαιρνε βίαιες μορφές (με βόμβες, εκβιασμούς, ξυλοδαρμούς εργοδοτών και απεργοσπαστών, ακόμα και εκτελέσεις) δεν ξεπέρασε ποτέ τη λογική της ενσωμάτωσης. Η AFL ήταν μια οργάνωση λευκών ειδικευμένων ανδρών, λειτουργώντας διασπαστικά τόσο στο “εσωτερικό” του προλεταριάτου (διαχωρισμός εργατικής ελίτ ειδικευμένων και ανειδίκευτης πλέμπας), όσο και προς τα “έξω”, με τα κινήματα των μαύρων, των ινδιάνων και των γυναικών.» (Απόσπασμα από το “American Beauty”, σελίδα 26, εκδόσεις Ασύμμετρη Απειλή)
4) Για τα γεγονότα του Λάντλοου θα είχε ενδιαφέρον για τον αναγνώστη να δει τα ντοκιμαντέρ “Παλληκάρι – Ο Λούης Τίκας και η Σφαγή του Λάντλοου” και “Λάντλοου, οι Έλληνες στους πολέμους του άνθρακα”, προσιτά στο ελληνόφωνο κοινό.
5) Το Λουζιτάνια ήταν εγγλέζικο υπερωκεάνιο που βυθίστηκε από γερμανικό υποβρύχιο στις 7 Μάη 1915 και ανάμεσα στους επιβάτες του βρίσκονταν Αμερικανοί πολίτες. Η βύθισή του ήταν μία από τις αφορμές για την εμπλοκή των ΗΠΑ στον πόλεμο.
Πηγή: Λυσσασμένοι Προλετάριοι
