Δεν έχω πλέον τη δύναμη να ανάβω το φυτίλι
Αλλά διατηρώ την συνείδησή μου ανέπαφη
Άλλοι είναι εκεί και σωστά μεθούν
Στην ουσία που τροφοδοτεί την ελπίδα μου
Ένας καλύτερος κόσμος προς το καλύτερο όλων των κόσμων
Maria Lozano Molina, αναρχική, αντιφασίστρια μαχήτρια δρόμου και ποιήτρια, γεννημένη στη Σαραγόσα στις 3 Μάρτη 1914.
Η Maria συμμετείχε στο αναρχικό κίνημα από την ηλικία των δεκαπέντε, μέσω της ομάδας Los Solidarios (Οι Αλληλέγγυοι) – μια ένοπλη ομάδα αναρχικών που ιδρύθηκε το 1922 στη Βαρκελώνη ως απάντηση στη στρατηγική του «βρώμικου πολέμου» που χρησιμοποίησαν οι εργοδότες, οι γκάνγκστερ, η αστυνομία και η κυβέρνηση εναντίον των συνδικαλιστικών οργανώσεων και των πολιτικών αγωνιστών.
Το 1936, ήταν μία από τις χιλιάδες γυναίκες που πήραν ένα τουφέκι και βγήκαν στους δρόμους ενάντια στους φασίστες και τελικά στρατολογήθηκε στη Φάλαγγα Durutti. Μετά τον πόλεμο εναντίον του φρανκικού καθεστώτος, εξορίστηκε στη Γαλλία για να δραστηριοποιηθεί στο γαλλικό κίνημα αντίστασης κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Ασχολήθηκε ενεργά με το υπόγειο μεταπολεμικό αντιφρανκικό κίνημα, αντι-Φρανκό υπόγειο, η Maria «διηύθυνε» ένα ασφαλές σπίτι για καταδιωκόμενους ελευθεριακούς αγωνιστές. Διατήρησε την αγωνιστική της διάθεση και τις αναρχικές της πεποιθήσεις μέχρι το θάνατό της το 2000.
Πηγή – μετάφραση: ούτε θεός – ούτε αφέντης
Αντλήσαμε από: Ελευθεριακή Ψηφιακή Βιβλιοθήκη
