Αναρχικοί στις φυλακές του Κάστρο

Αναρχικοί στις φυλακές του Κάστρο

Placido Mendez: Οδηγός λεωφορείου, εκπρόσωπος του συνδικάτου για τις διαδρομές 16, 17, και 18. Αγωνίστηκε πολλά χρόνια ενάντια στην τυραννία του καθεστώτος Μπατίστα και σε διάφορες χρονικές στιγμές φυλακίστηκε και βασανίστηκε βάναυσα. Αναγκάστηκε να καταφύγει στην εξορία, επιστρέφοντας όμως κρυφά στην Κούβα για να συμμετάσχει στο υπόγειο κίνημα κατά του Μπατίστα στη Sierra Escambray. Με την πτώση του καθεστώτος, επανέλαβε τις συνδικαλιστικές του δραστηριότητες αρνούμενος να αποδεχθεί τις ολοκληρωτικής φύσης αποφάσεις της λεγόμενης επαναστατικής κυβέρνησης. Ο σύντροφος Mendez εκτίει την ποινή του στην Εθνική Φυλακή στο νησί Pines, που χτίστηκε από την αιματηρή δικτατορία Machado. Ο Mendez έχει καταδικαστεί από Επαναστατικό Δικαστήριο του καθεστώτος Κάστρο σε δώδεκα χρόνια καταναγκαστικής εργασίας. Η οικογένειά του βρίσκεται σε απελπιστικά οικονομική δυσπραγία.

Antonio Degas: Αγωνιστής, μέλος της ένδοξης ισπανικής Εθνικής Συνομοσπονδίας Εργασίας (CNT). Ζει στην Κούβα μετά τη λήξη του ισπανικού εμφυλίου πολέμου και εργάζεται στη βιομηχανία ταινιών. Ο εν λόγω σύντροφος αγωνίστηκε εναντίον της τυραννίας του Μπατίστα και με το θρίαμβο της Επανάστασης, έθεσε αρχικά τον εαυτό του άνευ όρων στην υπηρεσία του νέου καθεστώτος του Κάστρο. Λόγω των δραστηριοτήτων του εναντίον των κομμουνιστών σφετεριστών της Επανάστασης, φυλακίστηκε από τους λακέδες του Κάστρο χωρίς δίκη. Ο Antonio Degas είναι φυλακισμένος στα μπουντρούμια του φρουρίου Cabana και υποβάλλεται σε απάνθρωπη μεταχείριση. Η σύζυγος και τα παιδιά του ζουν κάτω από συνθήκες φτώχειας, αλλά πρέπει επίσης να βρίσκουν τρόπους για να τον βοηθήσουν στη φυλακή όπου βρίσκεται υπό ιατρική θεραπεία.

Alberto Miguel Linsuain:  Ο σύντροφος Linsuain είναι ο γιος γνωστού Ισπανού επαναστάτη, ο οποίος πέθανε στο Αλικάντε προς το τέλος του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου. Ο Linsuain ήταν εξαιρετικά ενεργός ενάντια στη δικτατορία του Μπατίστα και ενώθηκε με τις δυνάμεις των ανταρτών στη Sierra Cristal, υπό τις εντολές του αδελφού του Φιντέλ, Ραούλ Κάστρο. Για την ανδρεία του στις μάχες προήχθη σε υπολοχαγό στον αντάρτικο στρατό. Με το τέλος του ένοπλου αγώνα, έφυγε από το στρατό και αφοσιώθηκε στο συνδικαλιστικό κίνημα της βιομηχανίας του. Εξελέγη από τους συναδέλφους του γενικός γραμματέας της Ομοσπονδίας Εργατών Τροφίμων, Ξενοδοχείων και Εστιατορίων της επαρχίας Oriente. Όταν οι κομμουνιστές άρχισαν διακριτικά στην αρχή αλλά σταθερά μετέπειτα να διεισδύουν στο οργανωμένο εργατικό κίνημα, ο σύντροφος Linsuain πολέμησε τους κομμουνιστές σφετεριστές. Αυτό προκάλεσε το μίσος των κομμουνιστών ηγετών γενικά και του Ραούλ Κάστρο ειδικά, με τον οποίο ο σύντροφός μας είχε κάποιες βίαιες διαμάχες ακόμη και όταν τον είχε συναντήσει για πρώτη φορά στην Sierra Cristal, στη διάρκεια του αγώνα κατά του Μπατίστα. Ο σύντροφος Linsuain ήταν στη φυλακή για περισσότερο από ένα χρόνο χωρίς δίκη. Η οικογένειά του δεν είχε ακούσει τίποτα από αυτόν επί μήνες και εξέφρασε φόβους για τη ζωή του. (Σύμφωνα με μεταγενέστερες πληροφορίες ο Linsuain ήταν είτε δολοφονήθηκε είτε πέθανε στη φυλακή).

Sondalio Torres: Νέος, συμπαθών των ελευθεριακών ιδεών, ο οποίος, εμπνευσμένος από τους συντρόφους μας, πολέμησε γενναία ενάντια στον Μπατίστα. Με το θρίαμβο της επανάστασης, ρίχτηκε ψυχή τε και σώματι, στην εδραίωση και το εποικοδομητικό έργο της Επανάστασης, εργαζόμενος στην Αβάνα σε κυβερνητικά σχέδια κατασκευών. Κατά τη διαδικασία αυτή, εξεφρασε ανοιχτά τους φόβους του για το ότι η κυβέρνηση του Κάστρο γινόταν σταδιακά, αλλά σταθερά, άγρια ​​δικτατορία. Γι’ αυτό, τα μέλη της Τοπικής Επιτροπής για την Υπεράσπιση της Επανάστασης (CDR) τον κατηγόρησαν για αντεπαναστατικές δραστηριότητες. Ο Sondalio καταδικάστηκε σε δέκα χρόνια φυλάκιση. Για να τον αναγκάσουν να κατηγορήσει ψευδώς άλλους συναδέλφους-εργαζόμενους για δήθεν  αντεπαναστατικές ενέργειες, ο Sondalio υποβλήθηκε σε βάρβαρα βασανιστήρια. Τέσσερις φορές τον έστησαν στον τοίχο για να αντιμετωπίσει το εκτελεστικό απόσπασμα και τέσσερις φορές ήταν έτοιμος να τυφεκισθεί. Ο Torres εκτίει την ποινή του στην επαρχιακή φυλακή Pinar del Kito.

José Acena: Βετεράνος ελευθεριακός αγωνιστής που εργαζόταν στη ζυθοποιεία La Polar. Καθηγητής (κάποιο διάστημα) στο Instituto de la Vibora. Επί τριάντα χρόνια, ο Acena αγωνίστηκε αδιάκοπα ενάντια σε όλες τις δικτατορίες, συμπεριλαμβανομένης της πρώτης και δεύτερης περιόδου του τυραννικού καθεστώτος Μπατίστα. Για την ανδρεία του στους υπόγειες επαναστατικούς αγώνες του Κινήματος 26 Ιουλίου, έγινε ταμίας της επαρχίας της Αβάνας. Με το θρίαμβο της επανάστασης, ο Acena συνεργάστηκε πλήρως με το νέο καθεστώς Κάστρο, ιδιαίτερα στα εργατικά και πολιτικά κινήματα. Αλλά συνειδητοποίησε σύντομα ότι ένα ολοκληρωτικό μαρξιστικό-λενινιστικό σύστημα είχε εγκαθιδρυθεί στην Κούβα και αντιστάθηκε στους νέους κυβερνήτες, καταγγέλλοντας τον Κάστρο και λέγοντάς του προσωπικά ότι μισούσε το καθεστώς του. Από εκείνη τη στιγμή κυνηγήθηκε και διώχθηκε από τους μπράβους του Κάστρο, ενώ φυλακίστηκε αρκετές φορές. Τέλος, μετά από ένα χρόνο φυλακισμένος χωρίς δίκη, κατηγορήθηκε για αντεπαναστατικές πράξεις και καταδικάστηκε σε είκοσι χρόνια φυλάκιση. Αυτό, παρά το γεγονός ότι εξακολουθούσε να φέρει στο σώμα του τα σημάδια των πληγών που του προκάλεσαν οι δεσμοφύλακες του Μπατίστα. Τώρα απελπιστικά άρρωστος και χρειάζεται χειρουργική επέμβαση.

Alberto Garcia: Ο σύντροφος Alberto Garcia, όπως και τόσοι άλλοι μαχητές του κινήματός μας, πολέμησαν ενάντια στον Μπατίστα μέσα από τις τάξεις του Κινήματος 26η Ιουλίου του Κάστρο. Λόγω του κύρους που απέκτησε κατά τη διάρκεια των σκληρών υπόγειων αγώνων, ο Garcia μετά την πτώση του Μπατίστα, εξελέγη από τους εργάτες της βιομηχανίας του γραμματέας της Ομοσπονδίας των εργαζομένων στον ιατρικό τομέα. Για την ανυποχώρητη αντίθεσή του στην υπερ-εξουσιαστική συμπεριφορά των κομμουνιστών, συνελήφθη και καταδικάστηκε σε τριάντα χρόνια καταναγκαστικής εργασίας, κατηγορούμενος ψευδώς για «αντεπαναστατικές» δραστηριότητες. Ο σύντροφος Garcia είναι ένας από τους πιο γενναίους νέους μαχητές του απελευθερωτικού κινήματος της Κούβας.

*Το κείμενο αυτό γράφτηκε τη δεκαετία του 1960, χωρίς να είναι γνωστός ο συγγραφέας και το έντυπο που δημοσιεύτηκε. Βρέθηκε στη σελίδα της αυστραλιανής αναρχοσυνδικαλιστικής ASF: https://www.facebook.com/anarchosyndicalistfederation/posts/10154838540791953

**Μετάφραση “Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης, Μελβούρνη, Δεκέμβρης 2016.

Αφήστε μια απάντηση

Η διεύθυνση του email σας δεν θα δημοσιευθεί.