* Το κείμενο αυτό γράφτηκε από τον Ghislain και δημοσιεύτηκε στο τεύχος της γαλλικής αναρχοκομμουνιστικής επιθεώρησης “Alternative Libertaire” τον Δεκέμβρη του 2009. Μια αγγλική μετάφραση εμφανίστηκε στο http://www.ainfos.ca Ελληνική μετάφραση “Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης”, 17 Γενάρη 2010. Για περισσότερες πληροφορίες για την “Alternative libertaire” επισκεφθείτε το http://www.alternativelibertaire.org
Του Ghislain (Alternative Libertaire – Marseille)
Η Αναρχική Ομοσπονδία Ουρουγουάης βρίσκεται στους κοινωνικούς αγώνες για πάνω από 50 χρόνια συμπεριλαμβανομένων και των χρόνων της δικτατορίας. Η πολιτική της εμπειρία και πρακτική αποτελεί σημείο αναφοράς για τις άλλες ελευθεριακές κομμουνιστικές οργανώσεις στην υπο-ήπειρο.
Με εκατοντάδες μέλη – παρ’ ότι δρα σε μια χώρα μόνο 3,5 εκατομμυρίων κατοίκων – η Αναρχική Ομοσπονδία Ουρουγουάης είναι η κύρια αναρχική κομμουνιστική οργάνωση στη Λατινική Αμερική, και η επιρροή της στο ελευθεριακό κίνημα της ηπείρου δεν είναι καθόλου αμελητέα.
Ιδρυμένη τον Οκτώβριο του 1956 από συνδικαλιστές, φοιτητές, ακτιβιστές των γειτονιών και εξόριστους Ισπανούς αναρχικούς, η FAU έπρεπε να περάσει στην παρανομία το 1957 και να αντιμετωπίσει σοβαρή καταστολή μετά το πραξικόπημα του 1973. Αν και συμμετείχε σε ένοπλο αγώνα κατά της δικτατορίας ως μέρος των Tupamaros, η FAU δεν μετατράπηκε σε ελευθεριακή πρωτοπορία, σε ένα κόμμα εμπροσθοφυλακής. Πίστευε και διακήρυσσε ότι ήταν η μαζική λαϊκή δράση που ανέτρεψε τη δικτατορία. Το τέλος της δικτατορίας το 1985 είδε τη νομιμοποίηση της FAU, που πραγματοποιήθηκε το 7ο συνέδριό της τον Μάρτιο του 1986.
Σήμερα η FAU εξακολουθεί να δραστηριοποιείται τόσο σε πολιτικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο, μέσω των Ateneos (ελευθεριακά στέκια) που διαθέτει σε διάφορες γειτονιές και προάστια, αναπτύσσοντας πολιτιστικές πρωτοβουλίες, αλλά και συνδεόμενη και με τους διάφορους περιφερειακούς αγώνες, συμμετέχοντας σε ad hoc ενώσεις της βάσης, λαϊκές συλλογικότητες και φοιτητικές ομάδες. Έτσι, τον περασμένο Οκτώβριο, κατά τη διάρκεια του δημοψηφίσματος για την κατάργηση του νόμου περί αμνηστίας στους πρώην βασανιστές της δικτατορίας, το σημαντικό Ateneo “Carlos Molina” του Μοντεβιδέο, τάχθηκε σαφώς υπέρ του “ναι“ – τονίζοντας παράλληλα ότι «η απόφαση αυτή είναι ένα βήμα προς την καταπολέμηση της ατιμωρησίας”. Περίπου το 58% των κατοίκων του Μοντεβιδέο ψήφισαν για την κατάργηση του νόμου αυτού (Ley de caducidad).
Οι ελευθεριακοί κομμουνιστές επενδύουν πολλά στην PIT-CNT, την κεντρική εργατική συνομοσπονδία της μικρής αυτής χώρας. Συμμετέχουν, επίσης, στο συνδικάτο των εργαζομένων στην αποχέτευση (UCRUS). Για παράδειγμα, ήσαν αρκετά δραστηριοποιημένοι κατά τη διάρκεια της απεργίας του 2008 ενάντια στην πολιτική ιδιωτικοποίησης των υπηρεσιών αποχέτευσης εκ μέρους του Δήμου Μοντεβίδεο. Τέλος, οι μαθητές και φοιτητές που συνδέονται με την FAU συμμετέχουν τακτικά στους αγώνες που τους αφορούν όπου παίζουν σημαντικό ρόλο.
Η FAU παίζει, επίσης, σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του παρόντος ελευθεριακού κομμουνιστικού κινήματος στη Λατινική Αμερική, θεωρητική βάση του οποίου είναι η πρακτική του especifismo (ειδική αναρχική οργάνωση), το αντίστοιχο αυτού που ονομάζεται “πλατφορμισμός” στη Δύση. Συγκεκριμένα, η FAU έχει αναμιχθεί κυρίως στη δημιουργία της FAG (αναρχικής κομμουνιστικής ομοσπονδίας στη νότια Βραζιλία). Συμμετέχει, επίσης, ενεργά και στην πρωτοβουλία ELAOPA (συνάντηση/φόρουμ κοινωνικών-λαϊκών οργανώσεων της Λατινικής Αμερικής).
Η FAU, η οποία κυκλοφορεί το μηνιαίο περιοδικό “Αλληλεγγύη” και διαθέτει δικό της τυπογραφείο, τυχαίνει μεγάλου σεβασμού ως οργάνωση για την ιστορία και τη μαζική της δουλειά. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, παίζει έναν ρόλο λίγο-πολύ ως πλατφόρμα αναφοράς και ανάπτυξης για πολλούς αγωνιστές σε ολόκληρη τη Λατινική Αμερική.
