Αγγλική μετάφραση του φυλλαδίου του Ερρίκο Μαλατέστα «Vote. What For?» από τη Libertarian League της Νέας Υόρκης από το μακρινό 1959 – αλλά ακόμα επίκαιρο
Τζορτζ: Αυτή η μπύρα δεν είναι άσχημη, ε;
Τζακ: Ναι, ωραία είναι, αλλά απαράδεκτη η τιμή!
Τζορτζ: Σοκαριστική – ειδικά αν σκεφτεί κανείς το πόσο κόστιζαν κάποτε τα πράγματα. Ακόμα, δεν μπορείς να αναρωτηθείς με όλους αυτούς τους φόρους. Θα σου κοστίσει δύο φορές περισσότερο για να ζήσεις όπως κάποτε. Ανεβάζουν την τιμή κάποιων πραγμάτων, και μετά λένε ότι μπορείς να κάνεις και χωρίς αυτά. Αλλά δεν μπορείς να κάνεις χωρίς ψωμί, φαγητό και ρουχισμό – πρέπει να πληρώσεις το ενοίκιο εντούτοις, και έπειτα υπάρχουν οι φόροι σε αυτό και οι φόροι ακίνητης περιουσίας – και στους μισθούς μας επίσης! Τι ζωή! Και είναι δικό μας λάθος! Αν θέλαμε θα μπορούσαμε να αλλάξουμε τα πράγματα. Η εργατική τάξη έχει το φάρμακο στα χέρια της.
Τζακ: Γιατί, ποιό είναι αυτό το φάρμακο;
Τζορτζ: Αρκετά απλό! Έχεις μία ψήφο στα χέρια σου;
Τζακ: Τί σχέση έχει αυτό;
Τζορτζ: Έχεις, ή δεν έχεις;
Τζακ: Έχω δικαίωμα ψήφου – αλλά δεν το χρησιμοποιώ ποτέ.
Τζορτζ: Εδώ είμαστε λοιπόν! Έχεις μια ψήφο, αλλά απλά δεν μπαίνεις στον κόπο να τη χρησιμοποιήσεις, και μετά αναρωτιέστε γιατί τα πράγματα είναι τόσο χάλια. Παίρνετε αυτό που σας αξίζει, ειλικρινά! Οι άνθρωποι σαν κι εσάς είναι υπεύθυνοι για όλο το πρόβλημα στον κόσμο!
Τζακ: Εντάξει, εντάξει, χαλάρωσε! Απλά πες μου ποιό είναι το καλό τού να ψηφίζεις;
Τζορτζ: Είναι προφανές. Ποιός φτιάχνει τους νόμους; Οι βουλευτές. Εκλέξτε καλούς βουλευτές και θα έχετε καλούς νόμους.
Τζακ: Καλούς συμβούλους και καλούς βουλευτές; Το έχουμε ακούσει πολύ καιρό αυτό. Αλλά θα έπρεπε να είσαι κουφός, χαζός, και τυφλός για να μην παρατηρήσεις ότι οι ίδιες μαριονέτες μπαίνουν πάντα μέσα. Ω, είναι τόσο υπέροχο να τις ακούς στην προεκλογική περίοδο. Σας χτυπάνε φιλικά στην πλάτη, ρωτάνε για τη γυναίκα και τα παιδάκια, φιλάνε τα μωρά, σας υπόσχονται σιδηρόδρομους, γέφυρες, δουλειές, φτηνό ψωμί, λιγότερους φόρους, υψηλότερους μισθούς, ασφάλεια – απολύτως τα πάντα! Και μόλις μπουν, δεν είναι καλύτεροι από οποιονδήποτε άλλο. Αντίο υποσχέσεις! Η σύζυγος και τα παιδιά μπορεί να πεθαίνουν της πείνας, δεν υπάρχει περισσότερη ή λιγότερη δουλειά απ’ ό,τι πριν, όλη η πόλη μπορεί να διαλύεται και να μην νοιάζονται. Έχουν άλλα πράγματα που πρέπει να σκεφτούνε από τα προβλήματά σας! Στη συνέχεια, μερικά χρόνια αργότερα αρχίζουν ξανά τον ντόρο. Δεν έχει σημασία το χρώμα του κόμματος: είναι όλοι ίδιοι. Μόλις εκλεγούν, ξεχνούν τα πάντα για εσάς. Βρίσκονται στους συλλόγους τους και τα δείπνα τους, και δεν τους απασχολεί καν να έρθουν σε επαφή μαζί σας μέχρι τις επόμενες εκλογές.
Τζορτζ: Σωστό! Αλλά γιατί να ψηφίσεις τους πλούσιους; Δεν ξέρεις ότι οι πλούσιοι ζουν μόνο από τη δουλειά των μαζών; Πώς λοιπόν περιμένεις να ανησυχούν για τις μάζες; Το μόνο που νοιάζονται είναι να πάρουν όσο περισσότερα μπορούν από το μέσο άνθρωπο.
Τζακ: Τώρα μιλάμε σωστά! Αλλά δεν είναι μόνο οι πλούσιοι. Υπάρχει και ο άλλος τύπος πολιτικού, αυτός που θέλει να εκλεγεί για να γίνει πλούσιος.
Τζορτζ: Αυτό είναι αλήθεια. Επομένως μην τους ψηφίσουμε. Ας ψηφίσουμε εργάτες, έμπειρους φίλους μας, όπως θα έλεγες, και τότε δεν θα ξεγελαστούμε.
Τζακ: Ω, έχουμε τώρα μερικούς από τους «έμπειρους φίλους» σας τώρα, και δεν διαφέρουν από τους διακηρυγμένους εχθρούς μας! Εν πάση περιπτώσει, τι εννοείς, «ας εκλέξουμε – ας εκλέξουμε». Ωσάν να – εσύ και εγώ – μπορούσαμε να κάναμε ό,τι θέλαμε!
Τζορτζ: Αλλά δεν είμαστε μόνο εμείς οι δύο. Εάν ο καθένας από εμάς προσπαθούσε να πείσει άλλους ανθρώπους και αυτοί θα έκαναν το ίδιο, η εργασία θα είχε πλειοψηφία, και θα μπορούσαμε να εκλέξουμε όποιον μας άρεσε. Και τότε θα μπορούσαμε να σχηματίσουμε μια κυβέρνηση εργατών, και έπειτα…
Τζακ: Και έπειτα θα ήταν παράδεισος – εννοώ γι’ αυτούς που θα ήταν στη Βουλή! Τακτοποιείς τα πράγματα λίγο γρήγορα! Αυτοί που κυβερνούν κατέχουν πάντοτε την πλειοψηφία. Οι πλούσιοι βρίσκονται πάντα στην εξουσία. Φανταστείτε απλά ένα φτωχό εργάτη, ίσως με μια άρρωστη γυναίκα και τέσσερα πεινασμένα παιδιά, και του λέτε να κινδυνεύσει να χάσει τη δουλειά του και να πεταχτεί έξω από το σπίτι του να πεθάνει της πείνας. απλά για να δώσει την ψήφο του σε έναν υποψήφιο που δεν αρέσει στον αφέντη του. Απλά προσπαθήστε να πείσετε τους φτωχοδιάβολους που μπορούν να πεταχτούν έξω από τη δουλειά από το αφεντικό τους όποτε του κάνει κέφι. Δεν είναι ποτέ ελεύθεροι. εάν θέλουν να είναι ελεύθεροι, δεν θέλουν να χάνουν το χρόνο τους ψηφίζοντας – απλά παίρνουν αυτό ακριβώς που χρειάζονται.
Τζορτζ: Αλλά αν δεν το κάναμε αυτό, κανένας δεν θα ψήφιζε. Δεν θα μπορούσαμε να πάμε στους εργάτες και να τους ζητήσουμε να ψηφίσουν το κόμμα μας, και να λέμε ταυτόχρονα ότι οι ψήφοι τους ήταν άχρηστοι.
Τζακ: Αυτό ακριβώς! Και πάνω απ’ όλα θα πρέπει να κάνετε προεκλογικές υποσχέσεις που ξέρετε ότι δεν μπορείτε να τηρήσετε. Και έπειτα πρέπει να αντικαταστήσετε την Κυβέρνηση, και να αναμιχθείτε με τους εύπορους, και όλα τα υπόλοιπα. Μόλις εκλεγούν οι άνθρωποί σας πρέπει να κάνουν τεμενάδες στους ανθρώπους που παραδέχεστε ότι είναι οι αντίπαλοι των εργατών. Τότε για τί στο διάολο να μιλάμε για προπαγάνδα όταν το πρώτο πράγμα που κάνετε είναι να εξουδετερώνετε την προπαγάνδα;
Τζορτζ: Αλλά πρέπει να το ομολογήσετε, είναι ένα πλεονέκτημα να έχουμε δικούς μας ανθρώπους με φωνή στις υποθέσεις.
Τζακ: Πλεονέκτημα για τους ίδιους. Και μπορεί για μερικούς από τους φίλους τους! Αλλά για τη μάζα του λαού; Πείτε το στους ναυτικούς! Μπορείτε να δείτε τι γίνεται μόλις εκλεγούν οι βουλετές. Οι Σοσιαλιστές γίνονται δεκτοί από τους Συντηρητικούς· γίνονται Ανεξάρτητοι και άλλων τύπων οπορτουνιστές.
Είναι αυτές οι μαιμούδες που εξαπατούν όλους τους οπαδούς τους – χειρότερα ακόμα και από την εκκλησία. Μόλις οι σοσιαλιστές κερδίσουν, που ενδεχομένως να είχαν διωχθεί ως εγκληματίες όταν ήταν εκτός γραφείων (όπως ο Ράμσεϊ Μακντόναλντ) τους εκτιμούν και τους υπολογίζουν οι πλούσιοι, και σφίγγουν τα χέρια με τη βασιλική οικογένεια. Όταν διαφωνούν με την κυβέρνηση, γίνεται πάντα με το γάντι – γνωρίζουν ότι είναι όλοι φιλαράκια. Όλοι μαζί κάθονται ψωνισμένα στο χώρο καπνιστών οι καλύτεροι φίλοι – δεν μπορείτε να φανταστείτε να γίνονται και πολύ σκληροί ακόμα και στην αίθουσα συνεδριάσεων – και απέχει πολύ από το να τους βλέπετε να τους κοπανάει η αστυνομία όπως γινόταν παλιά.
Τζορτζ: Ω, είστε πολύ αυστηρός. Γνωρίζουμε ότι οι άνθρωποι είναι απλά άνθρωποι, και πρέπει να ανεχτούμε κάποιες αδυναμίες. Αλλά αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να επιλέξουμε τους καλύτερους, όχι πάντα τους ίδιους.
Τζακ: Με αυτόν το ρυθμό θα είστε απατεώνας ολκής, αν συνεχίζετε να αλλάζετε τους υποψηφίους! Δεν έχουμε αρκετούς προδότες; Όλοι όσοι περνάνε από το μύλο γίνονται αλεύρι! Μόλις στείλετε κάποιον στο γραφείο γίνεται προδότης. Αναμιγνύεται με τους πλούσιους, και θέλει να συναγωνίζεται μαζί τους. Είμαι πρόθυμος να παραδεχτώ ότι ένας άνθρωπος είναι ένας γνήσιος σοσιαλιστής όταν θυσιάζει το χρόνο και την ενέργειά του, τα χρήματά του και τις ικανότητές του, εκτίθεται σε φυλάκιση και θυματοποίηση, μόνο και μόνο για την καταπολέμηση της διαφθοράς και του καπιταλισμού. Αλλά αυτοί οι βουλευτές σας είναι στα λόγια σοσιαλιστές, επαμφοτερίζουν, όπως και αυτοί που λένε ότι είναι Χριστιανοί, που κηρύττουν αγάπη καλοσύνη και είναι οι χειρότεροι απατεώνες του συναφιού!
Τζορτζ: Υπερβάλλετε τώρα. Ανάμεσα στους σοσιαλιστές ηγέτες που βρίζετε, υπάρχουν άνθρωποι που ξέραν τι θα πει να πεινάς, που εργάστηκαν και υπέφεραν για την υπόθεση, που έχουν δώσει τα πειστήρια…
Τζακ: Τί λες τώρα! Ακόμα και ο Χίτλερ γνώριζε από πείνα, και εργάστηκε για την υπόθεσή του – θα πρέπει λοιπόν να τον σεβόμαστε τώρα που έχει γίνει το απόβρασμα της χειρότερης τάξης; Γιατί, κάθε πόρνη ήταν παρθένα κάποτε!
Είναι αυτός ο σεβασμός για τους ηγέτες που κατέστρεψε το σοσιαλισμό. Ο σοσιαλισμός θα έπρεπε να ήταν η ελπίδα του λαού, και οι ηγέτες σας τον έκαναν κατάρα, μόλις φέρατε τους Εργάτες στην Κυβέρνηση. Αποκαλείτε αυτό το πράγμα προπαγάνδα;
Τζορτζ: Παρόλα αυτά, αν δεν είστε ικανοποιημένος με ορισμένους ηγέτες, μπορείτε να απαλλαγείτε απ’ αυτούς. Οι ψηφοφόροι μπορούν να επιλέξουν ποιος τους αρέσει.
Τζακ: Μπορούν; Ποιά επιλογή έχει κανείς; Μπορείτε να ψηφίσετε τον Τσιριμπίμ και αν δεν σας αρέσει μπορείτε να έχετε τον Τσιριμπόμ! Αντί να ρίχνετε στάχτη στα μάτια του κόσμου σχετικά με αυτήν την εκλογική μπίζνα, θα έπρεπε να γκρεμίσετε την εμπιστοσύνη τους σε ολόκληρη την εκλογική οργάνωση, είτε το Κοινοβούλιο είτε τα συμβούλια.
Οι πιο σημαντικές αιτίες της δυστυχίας είναι πρώτον, η ιδιωτική ιδιοκτησία, η οποία εμποδίζει τον άνθρωπο να εργάζεται εκτός αν υποταχθεί σε αυτούς που κατέχουν τη γη και τα εργαλεία, και δεχτεί τους όρους τους: και δεύτερον, η Κυβέρνηση, η οποία προστατεύει τους εκμεταλλευτές και συμμετέχει στην εκμετάλλευση.
Τζορτζ: Φυσικά, πρέπει να πείσεις τους ανθρώπους ότι τα συμφέροντά τους είναι στο να ψηφίζουν το δικό τους υποψήφιο προκειμένου να αψηφήσουν τα αφεντικά τους. Πρέπει να οργανωθούμε για να αποτρέψουμε τον εκμεταλλευτή από τη συντριβή των λαικών ελευθεριών…
Τζακ: Ακριβώς για να ψηφίσεις τον κ. Τζόουνς ή τον κ. Μπράουν; Φυσικά, πρέπει να οργανώσουμε, αλλά όχι απλά για να προσθέσουμε ένα ακόμη μέλος στη Βουλή. Θέλουμε να οργανώσουμε για να πείσουμε τους ανθρώπους ότι έχουμε ληστευτεί απ’ όλα τα καλά πράγματα του κόσμου· ότι έχουμε το δικαίωμα να πάρουμε το σύνολο των δικών μας προϊόντων, και μπορούμε να το κάνουμε χωρίς να λαμβάνουμε εντολές από κανέναν.
Τζορτζ: Ναι, αλλά πάντα πρέπει να έχετε κάποιον υπεύθυνο, για να οργανωθούν τα πράγματα.
Τζακ: Καθόλου!
Το εξώφυλλο της Τρίτης Έκδοσης του φυλλαδίου, Μάρτιος 1959
Τζορτζ: Αλλά οι άνθρωποι είναι πολύ αδαείς για να τρέξουν οι ίδιοι τις υποθέσεις της ζωής.
Τζακ: Αδαείς! Αν δεν ήταν αδαείς θα έβλεπαν γρήγορα μέσω αυτών των ανθρώπων ποιος θέλει να τρέξει όλα τα ζητήματα της ζωής τους γι’ αυτούς! Εάν τους αφήνατε μόνους τους, και δεν τους παραπλανούσατε, μπορούσατε να είσασταν σίγουροι ότι οι άνθρωποι θα διαχειρίζονταn τις υποθέσεις πολύ καλύτερα από αυτούς τους απατεώνες, που λένε ότι θέλουν να μας κυβερνήσουν για δικό μας καλό, και στη συνέχεια μας αντιμετωπίζουν σαν βόδια. Εκτός αυτού – λέτε ότι οι άνθρωποι είναι πολύ αδαείς για να είναι ελεύθεροι. Αλλά θεωρείτε ότι είναι αρκετά εφυείς για να εκλέξουν βουλευτές – και αν ψηφίσουν τους υποψηφίους σας λέτε ότι είναι γεμάτοι σοφία!
Δεν είναι πιο εύκολο να κοιτάτε τη δουλειά σας από το να βάζετε κάποιον άλλον να το κάνει αντί για εσάς; Αν οι βουλευτές ήθελαν να υπερασπιστούν τα συμφέροντά μας, θα ρωτούσαν τι θέλαμε, και πώς το θέλαμε, και δεν θα μας ζητούσαν να τους δίνουμε το δικαίωμα να ενεργούν όπως τους αρέσει – και να μας προδίδουν αν και όποτε τους αρέσει.
Τζορτζ: Ακόμα, οι άνθρωποι δεν μπορούν να κάνουν τα πάντα από μόνοι τους. Πρέπει να υπάρχει κάποιος που να φροντίζει το δημόσιο συμφέρον και να κάνει πολιτική.
Τζακ: Τί εννοείτε, «πολιτική»; Εάν εννοείτε την τέχνη της αποβλάκωσης του λαού συνεχώς, μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι δεν μας πειράζει να κάνουμε χωρίς αυτήν. Εάν εννοείτε με την «πολιτική» το γενικό συμφέρον και την ευημερία ολονών – μπορούμε να το φροντίσουμε από μόνοι μας. Όλοι γνωρίζουμε πώς να φάμε και να πιούμε και να διασκεδάζουμε. Ο υποδηπατοποιός φτιάχνει τα παπούτσια και οι οικοδόμοι το σπίτι· αλλά κανείς δεν σκέφτηκε ποτέ να δώσει στους υποδηματοποιούς και τους οικοδόμους το δικαίωμα να μας διατάζουν και να μας κάνουν να πεθαίνουμε της πείνας!
Αυτοί οι άνθρωποι που θέλουνε να μπούνε στη Βουλή για χάρη της δημόσιας ευημερίας – τί κάνουν για τους ανθρώπους; Πότε ήταν οι Σοσιαλιστές βουλευτές και δημοτικοί σύμβουλοι καλύτεροι από οποιονδήποτε άλλο; Όχι, είναι όλοι ίδια φάρα!
Τζορτζ: Έτσι επιτίθεστε και στους σοσιαλιστές! Ξεχνάτε ότι είναι τόσο λίγοι σε αριθμό. Πρέπει να έχουν την πλειοψηφία. Και εκτός αυτού, τα χέρια τους είναι κουρασμένα.
Τζακ: Τότε γιατί δέχονται γραφεία όταν τα χέρια τους είναι δεμένα; Υπάρχει μόνο ένας λόγος – θέλουν να φροντίζουν τα δικά τους συμφέροντα!
Τζορτζ: Είστε αναρχικός, φυσικά.
Τζακ: Ναι, είμαι. Και λοιπόν;
Τζορτζ: Λοιπόν, ο αναρχισμός μού φαίνεται πολύ προχωρημένος. Είμαι σοσιαλιστής. Έχετε δίκιο σε πολλά πράγματα, αλλά εάν ήξερα ότι ήσασταν αναρχικός απ’ την αρχή, δεν θα σας έλεγα ότι θα μπορούσαμε να έχουμε καλύτερες συνθήκες μέσω του Κοινοβουλίου, διότι γνωρίζω ότι εφόσον υπάρχουν φτωχοί, οι νόμοι θα γίνονται από τους πλούσιους, και πάντοτε προς όφελός τους.
Τζακ: Ω, βλέπω – γνωρίζετε ότι η καλυτέρευση δεν θα έρθει από το Κοινοβούλιο, αλλά εξακολουθείτε να λέτε στους ανθρώπους να ψηφίζουν. Όταν ξέρετε ότι είμαι αναρχικός, ξέρετε ότι δεν θα πιστέψω το παραμύθι ότι ψηφίζοντας έρχεται η πρόοδος, έτσι παραδέχεστε ότι γνωρίζετε ότι κάνοντας τους ανθρώπους να ψηφίσουν ορισμένους υποψηφίους δεν θα φέρετε ποτέ αυτό που τους υπόσχεστε. Ξέρω ότι δεν πληρώνεστε για να λέτε ψέμματα και να εξαπατάτε τις μάζες – τι σας κάνει τότε να το κάνετε αυτό;
Τζορτζ: Όχι, όχι! Ώπα! Όταν λέω στους ανθρώπους να δίνουν τις ψήφους τους, είναι για χάρη της προπαγάνδας. Δεν βλέπετε πόσο καλό είναι να έχουμε μερικούς από τους δικούς μας ανθρώπους στη Βουλή; Μπορούν να κάνουν προπαγάνδα καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον – μπορούν να λένε πράγματα για τα οποία θα είχαμε τρέξει, και όταν μιλάνε όλες οι εφημερίδες τα γράφουν.
Τζακ: Ω, είναι λόγω προπαγάνδα λοιπόν που επηρεάζετε τον εκλογικό αντιπρόσωπο, έτσι δεν είναι; Κάποια προπαγάνδα! Ακούστε: Πρώτα λέτε στους ανθρώπους να ελπίζουν και να περιμένουν τα πάντα από το Κοινοβούλιο, ότι η επανάσταση δεν είναι αναγκαία, ότι το μόνο που έχουν να κάνουν οι εργάτες είναι να ρίξουν ένα κομμάτι χαρτί σε ένα κουτί και έπειτα θα κάνετε τα υπόλοιπα. Έπειτα παραδέχεστε ότι αυτό δεν θα πετύχει στην πραγματικότητα κάτι, είναι μόνο προπαγάνδα. Δεν είναι αυτή η προπαγάνδα ακριβώς αντίθετη με τις δικές σας ιδέες;
Οι πλούσιοι θα υπερασπίζονται πάντα τους δύο αυτούς θεσμούς απεγνωσμένα, ανεξάρτητα από το κόστος. Η πονηριά και τα ψέματα πάντοτε χρησιμοποιήθηκαν – και δεν σταματούν μπροστά στη φυλακή, την αγχόνη και τα πολυβόλα! Οι εκλογές δεν είναι χρήσιμες ενάντια σε αυτά. Δεν θέλουμε να αλλάξουμε απλά άρχοντες, αλλά μια ολοκληρωτική επανάσταση, μια οριστική ρήξη με το παρελθόν. Πρέπει να έχουμε μια γνήσια κοινότητα. όπου ο καθένας να είναι σίγουρος για το φαγητό του, το ρουχισμό και το κεραμίδι πάνω απ’ το κεφάλι του. Οι γαιοκτήμονες πρέπει να εκδιωχθούν από τους αγρεργάτες, έτσι ώστε να μπορούν να οργώσουν τη γη για τον εαυτό τους και όλους τους άλλους. Οι εργάτες πρέπει να πετάξουν έξω τα αφεντικά τους και να οργανώσουν την παραγωγή για το κοινό καλό. Πρέπει να συγκεντρωθούν και να αρνηθούν να ανεχθούν οποιαδήποτε κυβέρνηση. Πρέπει να γίνει συμφωνία σε κάθε περιοχή μεταξύ όλων των ατόμων που δουλεύουν στην ίδια θέση εργασίας. Οι εργάτες πρέπει να διαχειρίζονται τους τόπους εργασίας και κάθε περιοχή πρέπει να συνδέεται με έναν κοινό δεσμό βιομηχανικής ενότητας – και σίγουρα θα επιτύχει όταν τα συμφέροντα όλων εξαρτώνται από αυτό. Δεν θα ανταγωνιζόμαστε πλέον μεταξύ μας ή θα ανεχτούμε πόλεμο μεταξύ εργατών από διαφορετικά έθνη. Ο πόλεμος και ο ανταγωνισμός θα εξαφανιστούν. Τα μηχανήματα δεν θα αποξενώνουν τους ανθρώπους από την εργασία τους, αλλά θα βοηθούν την εργασία, θα την κάνουν πιο ευχάριστη και παραγωγική και λιγότερο κουραστική.
Δεν θα υπάρχει πλέον ανεκμετάλλευτη γη, δεν θα παράγουμε μόνο το ένα δέκατο από αυτό που χρειαζόμαστε, όπως κάνουμε τώρα. Αντίθετα, θα χρησιμοποιήσουμε όλες τις γνωστές μεθόδους για να αυξήσουμε την ποσότητα των τροφίμων, και την ποιότητα των προϊόντων. Το σύνολο της κοινωνίας θα είναι μια ένωση παραγωγών και καταναλωτών.
Τζορτζ: Όλα αυτά είναι πολύ καλά, αλλά είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθούν. Το ιδανικό σας είναι υπέροχο, αλλά υπάρχει ένα μειονέκτημα: πώς θα το χρησιμοποιήσετε στην πράξη; Συμφωνώ ότι η επανάσταση είναι η μόνη σωτηρία, ό,τι και αν κάνουμε, αλλά καθώς είναι αδύνατο τώρα πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε – να συμμετέχουμε σε προεκλογικές εκστρατείες. Πρόκειται για προπαγάνδα εν τέλει.
Τζακ: Έχετε το θράσσος να το αποκαλείτε αυτό προπαγάνδα; Δεν έχετε συνειδητοποιήσει που οδηγεί η προπαγάνδα σας; Έχετε εγκαταλείψει το σοσιαλιστικό μας πρόγραμμα, ενταχθήκατε στις τάξεις των χειρότερων εκμεταλλευτών των εργατών, τσοντάρετε τους πολιτικούς απατεώνες που κάνουν θόρυβο για να κερδίσουν εξουσία! Φέρνετε προβλήματα μέσα στις σοσιαλιστικές τάξεις, και το αρχηγείο σας καταπολεμά τα δικά του απλά μέλη ενώ συγχωνεύεται με τους Συντηρητικούς. Ξεχάσατε τα πάντα για την επανάσταση – σας νοιάζει μόνο να εκλέξετε τον Τζόουνς και τον Μπράουν και όταν μιλάτε για αλλαγή, δεν έχετε καμία πρόθεση να κάνετε κάτι δραστικό. Ω, ο δρόμος προς το Γουέστμινστερ δεν οδηγεί στην κοινωνική επανάσταση! Το μόνο που έχετε κάνει με την προπαγάνδα σας είναι να προσελκύσετε μερικούς ανθρώπους που θα μπορούσαν να ήταν αξιοπρεπείς σοσιαλιστές να πάνε στο Βουλή και να μετατραπούν σε βουλευτές. Δημιουργήσατε την κοινοβουλευτική ψευδαίσθηση που κρύβει κάθε θέα επανάστασης. Έχετε υποτιμήσει το σοσιαλισμό, καθώς όλοι κοιτάζουν το σοσιαλιστικό κόμμα ως μέρος της κυβέρνησης που υποπτεύονται και απεχθάνονται. Είναι ο τερματισμός όλων που θέλουν να κερδίσουν εξουσία.
Τζορτζ: Λοιπόν, τι θέλετε να κάνουμε; Γιατί δεν μπαίνετε μέσα και να μας βοηθήσετε, αντί να μένετε απ’ έξω και να κριτικάρετε;
Τζακ: Τώρα δεν έχω μιλήσει για αυτό που κάνουμε οι αναρχικοί. Αλλά θα σου πω αυτό· ότι εσείς οι σοσιαλιστές είστε ένα από τα μεγάλα μας εμπόδια. Οι δραστηριότητές μας έχουν παραλύσει για χρόνια εξαιτίας της προπαγάνδας σας περί κοινοβουλευτισμού, και εσείς παραπλανάτε τους εργάτες να εμπιστεύονται αυτούς που τους έχουν προδώσει. Πρέπει να χάνουμε χρόνο για να εξουδετερώνουμε την προπαγάνδα σας, όταν θα μπορούσαμε να προχωράμε προς την κοινωνική επαναστατική αλλαγή. Ελπίζω ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι να απογοητεύονται εμπιστευόμενοι το κόμμα σας! Μόνο έτσι θα έχουμε ένα επαναστατικό αίσθημα.
Τζορτζ: Λοιπόν, βιαστείτε και κάντε την επανάστασή σας! Και μπορείτε να είστε σίγουροι ότι η μάζα του λαού μας θα είναι στο πλευρό σας αν γίνει ποτέ επανάσταση, τα απλά μέλη, ούτως ή άλλως.
Τζακ: Ω, μάλιστα – «κάντε την επανάσταση και θα ενταχθούμε μαζί σας.» Αν πιστεύετε στην επανάσταση, γιατί να μην μας βοηθήσετε να την κάνουμε;
Τζορτζ: Για να σας πω την αλήθεια, αν πίστευα ότι η επανάσταση ήταν με κάποιο τρόπο εφικτή τώρα, δεν θα με πείραζε να σε αλλάξω. Παραδέχομαι ότι αυτή η εκλογική δουλειά με αρρωσταίνει, και θα ήθελα να στείλω μερικούς από τους ηγέτες μας στο διάολο, αλλά ειλικρινά δεν μπορώ να δω πού θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι για την επανάσταση σήμερα.
Τζακ: Το μόνο που θέλεις να γνωρίζεις είναι αυτό που θέλεις, και βάζεις ενέργεια σε αυτό, και σύντομα θα βρεις τι θα μπορούσε να γίνει! Πρώτα απ’ όλα πρέπει να προπαγανδήσουμε τον πραγματικό σοσιαλισμό, και αντί να λέμε ιστορίες περί εμπιστοσύνης στους πολιτικούς, και να ψηφίζουμε, να κάνουμε τους ανθρώπους να περιφρονήσουν την κοινοβουλευτική κομπίνα, και ολόκληρη την πολιτική μηχανή. Ας αφήσουμε τους πλούσιους να εκλέγονται μόνοι τους – ενώ ολόκληρο το κοινό τους περιφρονεί. Όταν οι εργάτες χάνουν την πίστη στην απατεωνιά που λέγεται κάλπη, θα δουν την αναγκαιότητα για την κοινωνική επανάσταση.
Ας πάμε στις εκλογικές συναντήσεις, αν θέλετε, και να αποκαλύψουμε τα ψέματα και τις προθέσεις των διαφόρων υποψηφίων. Ας κάνουμε προπαγάνδα, όχι ανάμεσα στους πλούσιους του Γουέστμινστερ, αλλά ανάμεσα στις εργατικές οργανώσεις και τα εργοστάσια, και να δημιουργήσουμε νέες ομάδες, και να εξηγήσουμε σε όλους πώς μπορούν οι εργάτες να απελευθερωθούν. Ας πάρουμε ενεργό ρόλο στις απεργίες και δημιουργήσουμε ένα χάσμα μεταξύ των μισθωτών σκλάβων και των αφεντικών! Ας είμαστε επί τόπου όποτε υπάρχει ένας αγώνας μεταξύ των ανθρώπων και των κυβερνώντων τους, και να δώσουμε στο κίνημα του αγώνα συνείδηση. Ας βρεθούμε ανάμεσα στις μάζες που υποφέρουν από αδικία, καταναγκαστική πειθαρχία, απολύσεις, ανεξάρτητα από το πού βρίσκονται, και να δημιουργήσουμε ένα κίνημα που θα αγωνίζεται εναντίον της άρχουσας τάξης.
Μόλις το κίνημα γίνει, οι ιδέες έρχονται από μόνες τους. Ας είμαστε πάντα εν μέσω των μαζών, και ας τους κάνουμε να καταλάβουνε τι θα έπρεπε να αναζητούν. Και οι ίδιοι πρέπει να αγωνιστούν για την ελευθερία: δεν μπορεί να έρθει από μόνη της, και πρέπει να είμαστε εν μέσω αυτών. Και ενώ κάνουμε όλα αυτά, ας προσεγγίσουμε τους ανθρώπους που αισθάνονται όπως κι εμείς, και που σιγά-σιγά αρχίζουν να καταλαβαίνουν και να αποδέχονται τις ιδέες μας – με αυτές πρέπει να ενώσουμε, και να προετοιμάσουμε τα στοιχεία για γενική και αποφασιστική δράση, για τη χειραφέτηση των εργατικών τάξεων.
Τζορτζ: Ας δώσουμε τα χέρια γι’ αυτό: Στο διάολο οι εκλογές τους! Θέλω να μάθω περισσότερα για τον αναρχισμό!
Μετάφραση-πηγή: Αιχμή
