Στις 5 Φλεβάρη 1939, πέθανε η Teresa Mañe εξόριστη στη Γαλλία. Υπήρξε μια από τις πρώτες μαχητικές φεμινίστριες και αγωνίστριες του ισπανικού αναρχισμού. Ως δασκάλα υπήρξε από τις ιδρύτριες της μαχητικής Συνομοσπονδίας Κοσμικών Δασκάλων της Καταλονίας.
Μέχρι το 1909 θα έχει ενεργό παρουσία στις ιστορικές μέρες του αγώνα, γνωστές ως Τραγική Εβδομάδα της Βαρκελώνης, που είχε γρήγορα ωε επακόλουθο μια διαδικασία διώξεων από το Ισπανικό Κράτος, που θα την αναγκάσει επανειλημμένα σε εξορία.
Η “Soledad Gustavo”, όπως ήταν γνωστή στη μαχητική αργκό, συμμετείχε το 1910 με τον σύντροφό της Joan Montseny (και οι δύο γονείς της Federica) στην ίδρυση της Εθνικής Συνομοσπονδίας Εργασίας (CNT), του κύριου ισπανικού συνδικάτου. Συμμετείχε επίσης το 1927 στην ίδρυση της Αναρχικής Ομοσπονδίας Ιβηρικής (FAI), της κύριας πολιτικής οργάνωσης του αναρχισμού της περιοχής.
Η κληρονομιά και η μαχητικότητά της —μαζί με αυτής της Teresa Claramunt— θα έχουν σημαντική επιρροή στην οργάνωση της οργάνωσης Mujeres Libres (Ελεύθερες Γυναίκες) κατά την Ισπανική Κοινωνική Επανάσταση και τον Εμφύλιο Πόλεμο.
Μετά την ήττα, η Teresa Mañe πέρασε στην εξορία στη Γαλλία όπου τελικά πέθανε σε ηλικία 73 ετών.
*Μετάφραση: Ούτε Θεός Ούτε Αφέντης.
