Στις 19 Ιούλη 2016, μια ομάδα συντρόφων ίδρυσε την Αναρχική Οργάνωση της Κόρδοβα (Organización Anarquista de Córdoba), στο πλαίσιο μιας δημόσιας παρουσίασης στην πόλη αυτή. Η επιλεγμένη αυτή ημερομηνία συνέπεσε με την έναρξη της Ισπανικής Κοινωνικής Επανάστασης του 1936, μια αρκετά σημαντική χειρονομία για τον αναρχισμό και με την οποία αισθανθήκαμε ταυτισμένοι από την πλούσια εμπειρία του αγώνα και της οργάνωσης.
Η πρόκληση ήταν μεγάλη, δεν υπήρχε άλλη πρόταση στην Κόρδοβα, τουλάχιστον από τη δεκαετία του ’70, σαν την OAC, αλλά η ιδέα ήταν σαφής: να συγκροτήσουμε μια οργάνωση εναρμονισμένη στη γραμμή του οργανωμένου αναρχισμού της εσπεσιφιστικής (especifista) παράδοσης με μαχητικότητα τόσο σε πολιτικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο.
Mε βάση την εμπειρία και χάρη στη βοήθεια της Αναρχικής Ομοσπονδίας του Rosario (Federación Anarquista de Rosario – FAR), διαμορφώσαμε τα πολιτικά μας εργαλεία, όσον αφορά την ανάλυση της τρέχουσας κατάστασης, τη διάδοση των ιδεών και την ελευθεριακή προπαγάνδα.
Κατανοώντας τον αναρχισμό ως μια χειραφετητική πρόταση για τους καταπιεσμένους του κόσμου, είδαμε ότι για πολλά χρόνια ότι ο αναρχισμός είχε χάσει τον κοινωνικό του χαρακτήρα, αυτό δηλαδή για το οποίο είχε δημιουργηθεί, και περιοριζόταν σε χώρους συζήτησης, αφού οι αναρχικοί δεν συμμετείχαν πλέον στα συνδικάτα και την ταξική πάλη γενικά. Ωστόσο, είδαμε συντρόφους να ενεργοποιούνται ή να αγωνίζονται σε διάφορους κοινωνικούς και πολιτιστικούς χώρους, αν και η πρόταση μιας οργάνωσης που να προάγει τη μαχητικότητα του αναρχισμού ήταν κάτι χαλαρή και δεν μπορούσε να παγιωθεί στα γεγονότα.
Η ιδέα και η θέλησή μας κατευθύνεται προς την συγκρότηση μιας οργάνωσης που να προάγει τη μαχητικότητα του αναρχισμού με μια σταθερή προγραμματική βάση, με σαφείς στόχους, τακτικές και στρατηγικές σύμφωνα με την πραγματικότητα στην οποία ζούμε, πάντα με τη μαχητική πρόθεση στο κοινωνικό περιβάλλον, για την ενίσχυση των αγώνων και των οργανώσεων από τα κάτω μέσω της άμεσης δράσης και της δημοκρατίας της βάσης. Έτσι, με την πάροδο του χρόνου, παρεμβήκαμε σε διαφορετικά μέτωπα όπως το φοιτητικό και το συνδικαλιστικό.
Η ιστορία της OAC είναι μια ιστορία συλλογικής οικοδόμησης, μια ιστορία συντρόφων που, με θέληση, δέσμευση και σταθερότητα, μεγαλώνει ημέρα με την ημέρα. Στο πολιτικό επίπεδο, αλλά κυρίως στην κοινωνική αρένα, όπου ο αναρχισμός δημιουργεί τις ρίζες του, χέρι-χέρι με τους συντρόφους μας.
*Μετάφραση/απόδοση: Ούτε Θεός Ούτε Αφέντης.
