Την Τρίτη, 20 Μαρτίου, ο σύντροφος Roberto Cirilo Perdía πέθανε σε ηλικία 82 ετών. Από πολύ μικρός συνδέθηκε με το φοιτητική και το συνδικαλιστικό κίνημα. Έκανε περιοδεία στα βόρεια της Σάντα Φε ως δικηγόρος συμμετέχοντας στην υπόθεση υπεράσπισης των εργαζομένων. Εντάχθηκε στο αντάρτικο των Περονιστικών Ενόπλων Δυνάμεων και του Περονισμού της Βάσης (Base Peronism) ως πολιτικός τομέας της αριστεράς των δεκαετιών του ’60 και του ’70 στην Αργεντινή. Αργότερα, αυτές οι ομάδες συγχωνεύτηκαν στο Montoneros, μια οργάνωση που είχε εκτεταμένη ανάπτυξη όχι μόνο στο επίπεδο της ένοπλης δράσης, αλλά κυρίως στο λαϊκό κίνημα με ισχυρή επιρροή σε αυτό.
Αυτός ο τομέας του Montoneros ήταν που ήρθε σε επαφή με την Αναρχική Ομοσπονδία Ουρουγουάης (FAU) Το 1972, σύντροφοι του Base Peronism συμμετείχαν στην εκστρατεία της ROE (Αντίσταση Εργατών Φοιτητών) για την απελευθέρωση του León Duarte και του Washington Pérez, στο πλαίσιο των 45 χρόνων από τη δολοφονία των Sacco και Vanzetti, μια πράξη που πραγματοποιήθηκε ακριβώς την επομένη της σφαγής του Trelew, στην Αργεντινή. Από το τέλος εκείνου του χρόνου και τις αρχές του 1973, η μαχητικότητα αυτού του τομέα των Montoneros θα είναι θεμελιώδης για την απόσυρση του ένοπλου τμήματος της FAU, OPR 33, στην Αργεντινή. Θα είναι ζωτικής σημασίας για την μαχητική αυτη οργάνωση το να εγκατασταθεί στη γειτονική χώρα. Οι επαφές ήταν ρευστές και υπήρχε ένα ορισμένο επίπεδο συντονισμού.
Τα τελευταία χρόνια, το 2017-2018, ο Roberto βρισκόταν στο Μοντεβιδέο παρουσιάζοντας το βιβλίο του που έγραψε με τον Orasio Silva, με τίτλο «Trienio Rojo y Negro», στο οποίο παρέχει μια εξαιρετική επισκόπηση του αναρχικού κινήματος στην Αργεντινή κατά τις πρώτες δεκαετίες του αιώνα. Αναφέρεται εκτενώς στην κρατική καταστολή μέχρι τις μεγάλες απεργίες εκείνων των χρόνων, που η εξουσία εξαπέλυσε αληθινές γενοκτονικές σφαγές στην εργατική τάξη.
Η παρουσίαση εδώ έγινε στο σωματείο Γραφικών Τεχνών με ενδιαφέρουσα παρουσία συντρόφων. Ήταν στιγμές που θυμηθήκαμε τους δεσμούς του παρελθόντος, αρκετούς συντρόφους που δολοφονήθηκαν ως αποτέλεσμα της εφαρμογής του Plan Cóndor.
Ο Roberto υπήρξε ακούραστος αγωνιστής, υποστηρικτής της οργάνωσης τόσο σε πολιτικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο. Με αδελφική και υποστηρικτική δράση, υπήρξε ένας σύντροφος που έδωσε τα πάντα για τον σκοπό. Όπως τόσοι άλλοι συνοδοιπόροι εκείνης της γενιάς, μας αφήνει το μαχητικό παράδειγμά του, στην ευρύτερη ανθρώπινη διάστασή του.
Όσοι αγωνίζονται δεν πεθαίνουν ποτέ!
FEDERATION ANARQUISTA URUGUAYΑ (FAU – ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΟΥΡΟΥΓΟΥΑΗΣ
https://ngnm.vrahokipos.net
